Je vis - Milk Coffee & Sugar

Je vis maintenant sans rien attendre de mon trépas

Car les promesses de l’au-delà

Sont des promesses qui ne se vérifient pas

Autant vivre, le paradis c’est sélect'

Y’a des videurs et des physios aux portes du céleste

Je vis parce que le temps qui passe c’est ma seule angoisse

Enfin j’veux vivre parce que je souhaite laisser des traces

Des chansons, un roman, un gosse qui porterait mon nom

J’entends mon cœur mais je sens l’air dans mes poumons

Vivre avant qu’ils formatent nos rimes en prose à l’eau de rose

Et que mes vapeurs de révolté atteignent leur ménopause

Vivre pour dire aux proches qu’on les aime

Qu’on est loin d'être parfait mais qu’on jure qu’on essaye

Je vis donc je combats, donc j’y crois encore

Qu’un autre monde est possible et qu’on va changer l’décor

Vivre aussi pour l’humain, apaiser ses souffrances

Car un homme qui crie Césaire n’est pas un ours qui danse

Au diable le troupeau de tous les gens sensés

Qui restent les bras croisés sur des routes déjà tracées

Je détale quand le rêve devient commercial

Parce que vivre c’est prendre l’air et zyeuter les étoiles

C’est être un funambule, un mégot sur un trottoir

Je vous salue car je partirai sans vous dire au revoir

A toutes mes rimes et pensées que j'évacues sur un buvard

Voici l’empreinte de mon cul sur Hollywood Boulevard

Je vis (je vis), aujourd’hui comme au début

Sur des sentiers battus, sur le goudron des rues

Je vis (je vis), comme une trace de sud au nord

La goutte de sang qu’on essore de bijoux en or

Je vis (je vis), comme un mégot d’espoir

Parti en fumée, écrasé sur les trottoirs

Je vis (je vis), comme sur un fil

En équilibre entre l’Afrique et l’exil

Rime sous l’qalam j'écris sur dix rames de feuilles d’igname

Influence que j’cultive loin d’Paname reçoit les dirhams

Encre latérite la plume sucre de canne

Mes vers ressemblent au tapis du festival de Cannes

Les tanks glissent sur des peaux de banane, réelle est la fiction

A côté les mômes jouent la Coupe d’Afrique des nations

J’ai un peu d’verbe, je n’ai pas d’armes

Entre shalom et salam je suis la passerelle des tam-tam

A la frontière mon frère, ne te laisse pas prendre

Laisse la pomme — elle est amère -, suce la mangue

Sur ma route vas-y viens c’est une piste noire

Je vais t’apprendre à skier en voiture près des trottoirs

T’as la goutte au nez, c’est la poussière c’est la terre

T’as la bave aux lèvres y’a trop de chères célibataires

Mets tes sandales, tes orteils étouffent dans tes santiags

Tu vois t’arrive à me faire rire même sans blagues

Tu mériterais quelques pièces quelques francs CFA

Pour toi respirer sans argent c’est fade

Tiens voici un peu d’monnaie, et des mouches tsé-tsé

Puisque tout se deale le palu comme la CC

Calebasse, beignet sur la tête

Depuis qu’j’marche avec ma couronne je suis wanted

Ils me recherchent en banlieue alors qu’je suis dans la brousse

Je vis là où NTM remplace Nouss

Je vis aujourd’hui comme au début

Sur des sentiers battus, sur le goudron des rues

Je vis comme une trace de sud au nord

La goutte de sang qu’on essore de bijoux en or

Je vis comme un mégot d’espoir

Parti en fumée, écrasé sur les trottoirs

Je vis comme sur un fil

En équilibre entre l’Afrique et l’exil

Parce qu’on meurt demain je vis aujourd’hui

Je vis comme au premier jour, comme au premier cri

Ik leef nu en verwacht niets van mijn dood

Omdat de beloften van het hiernamaals

Zijn beloften die niet uitkomen?

Kan net zo goed leven, het paradijs is uitgezocht

Er zijn uitsmijters en fysio's aan de poorten van de hemel

Ik leef omdat het verstrijken van de tijd mijn enige angst is

Eindelijk wil ik leven omdat ik sporen wil achterlaten

Liedjes, een roman, een kind naar mij vernoemd

Ik hoor mijn hart, maar ik voel de lucht in mijn longen

Leef voordat ze onze rijmpjes opmaken in rooskleurig proza

En mijn dampen van rebellie bereiken hun menopauze

Leef om dierbaren te vertellen dat we van ze houden

Dat we verre van perfect zijn, maar we zweren dat we het proberen

Ik leef, dus ik vecht, daarom geloof ik nog steeds

Dat een andere wereld mogelijk is en dat we het landschap gaan veranderen

Leef ook voor mensen, verzacht hun lijden

Want een man die Césaire roept, is geen dansende beer

Naar de hel met de kudde van alle verstandige mensen

Die werkeloos toekijken op reeds getekende wegen

Ik vertrek als de droom commercieel wordt

Want leven is lucht nemen en naar de sterren staren

Het is een koorddanser zijn, een sigarettenpeuk op een stoep

Ik groet je omdat ik zal vertrekken zonder afscheid van je te nemen

Op al mijn rijmpjes en gedachten die ik evacueer op een vloeipapier

Hier is mijn kontafdruk op Hollywood Boulevard

Ik leef (ik leef), vandaag zoals in het begin

Op de gebaande paden, op de geasfalteerde straten

Ik leef (ik leef), als een spoor van zuid naar noord

De druppel bloed geperst uit gouden sieraden

Ik leef (ik leef), als een sigarettenpeuk van hoop

Opgegaan in rook, verpletterd op de trottoirs

Ik leef (ik leef), zoals op een draad

In evenwicht tussen Afrika en ballingschap

Rijm onder de qalam Ik schrijf op tien pakken yambladeren

Invloed die ik ver van Panama cultiveer ontvangt de dirhams

lateriet inkt rietsuiker nib

Mijn verzen lijken op het festivaltapijt van Cannes

Tanks glijden over bananenschillen, echt is de fictie

Naast de deur spelen de kinderen de African Cup of Nations

Ik heb een klein werkwoord, ik heb geen wapens

Tussen shalom en salam ben ik de brug van de tom-toms

Aan de grens broer, laat je niet vangen

Laat de appel - het is bitter - zuig de mango

Op mijn weg, kom, het is een zwarte baan

Ik zal je leren skiën in een auto in de buurt van de trottoirs

Je hebt een druppel in je neus, het is stof, het is aarde

Je kwijlt er zijn teveel lieve vrijgezellen

Trek je sandalen aan, je tenen stikken in je cowboylaarzen

Zie je dat je me aan het lachen kunt maken, zelfs zonder grappen

Je verdient een paar munten, een paar CFA-franken

Voor jou is ademen zonder geld flauw

Hier is wat kleingeld, en tseetseevliegen

Omdat alles malaria behandelt zoals CC

Kalebas, donut op het hoofd

Sinds ik met mijn kroon loop, ben ik gewild

Ze zoeken me in de buitenwijken terwijl ik in de bush ben

Ik woon waar NTM Nouss . vervangt

Ik leef vandaag zoals in het begin

Op de gebaande paden, op de geasfalteerde straten

Ik leef als een spoor van zuid naar noord

De druppel bloed geperst uit gouden sieraden

Ik leef als een sigarettenpeuk van hoop

Opgegaan in rook, verpletterd op de trottoirs

Ik leef op een draad

In evenwicht tussen Afrika en ballingschap

Omdat we morgen sterven, leef ik vandaag

Ik leef als de eerste dag, als de eerste kreet