Elle(s) - Milk Coffee & Sugar

Elle traverse une fenêtre, raie de lumière, à l’eau de beauté

Paréo en bazin et mes yeux ont un point de côté

Dans ses sabots, les ongles vernissent les orteils

La mannequin ne marche pas comme le commun des modèles

Légère sur l’asphalte, la chair envoûtante

Tellement naturelle qu’elle en devient polluante

Je sors de mon échoppe avant qu’elle ne m'échappe

Derrière elle, je prends des notes sur les tresses qui la nattent

Je la suis, indiscret et déjà vorace

Au carrefour, elle s’arrête à une terrasse

Je passe devant sa table, une soucoupe, une tasse

Un livre, et une petite cuillère qui fait la préface

De sa bouche, lèvres lippues et inégales

La petite cuillère me nargue et se régale

Alors je m’assieds et la belle pose l’ustensile

Tranquille, son regard me mutile

J’baisse les cils et lui propose un sucre dans son mafé

Elle m’répond qu’elle met pas de riz dans son café

Je souris pour effacer le blanc

Elle m’ignore pour combler l’instant

Je suis toujours là mais je pense à m’enfuir

Deux, trois minutes qu’elle s’est remise à lire

Un fantôme, c’est comme si je n'étais pas là

Je pourrais lui dire ce qu’elle m’inspire, elle ne me croirait pas

Heureusement, le garçon du bar vient me servir d’offrande

Pour séduire, je mise sur deux jus de mangue

La commande partie, j’en profite et demande à la belle

Si son cœur est à prendre et la belle

Me rétorque le nez dans son recueil de nouvelles:

«Commencez par savoir comment je m’appelle»

Deux-zéro, balle au centre

Je suis affamé d’une femme qui m'éventre

Les jus sont posés, elle boit sans vergogne

Je m’attarde sur ses mains et mes envies s’additionnent

Je parle sans savoir, lui raconte

Que j’fermerais boutique, si j’ne pouvais la voir

Qu’elle excite les chakras de chacun de mes sens

Qu’elle me replonge dans les émois de mon adolescence

Que sans nous connaître, tous les jours à l’ouverture

J’ai l’impression que nous sommes déjà en aventure

Troublé par l'épilogue, de ce recueil de nouvelles

Par l’histoire d’un libraire et d’une femme saveur cannelle

Je me remets de ma lecture, je l’avoue, un peu déçu

Par ce livre au titre ambigu, mélangeant lait-café-sucre

Perdu dans mes songes, assis sur un banc public

Après-midi, soleil bleu ciel, sur une brise un peu pudique

Quand tout à coup comme un éclair jouant d’un turbulent silence

Me voilà chaviré par l’onde des effluves d’une fragrance

Elle est là, elle, solennelle, sauvagerie d’Epinal

Cette femme arpégeant comme une orgue, dans mon cœur cathédrale

Je la suis, indécise, ma lascive est ma cible

À une terrasse, elle s’assigne et je la sens mal assise

J’aurais voulu lui parler, mais déjà je m’enfuis

Mon courage à demain car trop timide aujourd’hui

Mais en quittant la terrasse, je suis saisi par le bras

Je me retourne, à ma surprise, il s’agit du garçon du bar

Il m’indique que le client doit payer ce qu’il consomme

Je lui rétorque, scandalisé, qu’il y a erreur sur la personne

Agacé à son tour, il me tend sèchement la commande

Je saisis donc l’addition qui indique, deux jus de mangue…

Ze loopt door een raam, een lichtstraal, schoonheidswater

Bazin sarong en mijn ogen hebben een zijsteek

In zijn klompen vernissen de nagels de tenen

De dummy loopt niet zoals het gemiddelde model

Licht op het asfalt, betoverend vlees

Zo natuurlijk dat het vervuilend wordt

Ik verlaat mijn winkel voordat ze aan me ontsnapt

Achter haar maak ik aantekeningen over de vlechten die haar vlechten

Ik ben haar, nieuwsgierig en al vraatzuchtig

Op het kruispunt stopt ze bij een terras

Ik passeer zijn tafel, een schotel, een kopje

Een boek en een theelepeltje dat voorafgaat

Van haar mond, lippen dik en ongelijk

Het theelepeltje beschimpt me en verheugt me

Dus ik ga zitten en de schoonheid legt het gebruiksvoorwerp neer

Stil, zijn blik verminkt me

Ik laat mijn wimpers zakken en bied hem een ​​suiker aan in zijn mafé

Ze antwoordt dat ze geen rijst in haar koffie doet

Ik glimlach om het wit te wissen

Ze negeert me om het moment te vullen

Ik ben er nog, maar ik denk erover om weg te rennen

Twee, drie minuten ging ze weer lezen

Een geest, het is alsof ik er niet ben

Ik zou haar kunnen vertellen wat ze me inspireert, ze zou me niet geloven

Gelukkig komt de jongen van de bar me als offer brengen

Om te verleiden, wed ik op twee mangosappen

De bestelling is weg, ik maak er gebruik van en vraag het aan de mooie

Als zijn hart moet worden genomen en de mooie

Zegt mijn neus in zijn verzameling korte verhalen:

“Begin met te weten wat mijn naam is”

Twee-nul, bal in het midden

Ik honger naar een vrouw om me uit te sloven

De sappen zijn gelegd, ze drinkt schaamteloos

Ik blijf op haar handen hangen en mijn verlangens tellen op

Ik spreek zonder het te weten, vertel het hem

Dat ik de winkel zou sluiten als ik haar niet kon zien

Dat het de chakra's van al mijn zintuigen prikkelt

Dat ze me terugvoert naar de emoties van mijn puberteit

Dat zonder ons te kennen, elke dag bij de opening

Ik heb het gevoel dat we al op avontuur zijn

Last van de epiloog van deze verzameling korte verhalen

Door het verhaal van een boekhandelaar en een vrouw met kaneelsmaak

Ik ben aan het bijkomen van het lezen, ik geef het toe, een beetje teleurgesteld

Door dit boek met de dubbelzinnige titel, melk-koffie-suiker mengen

Verdwaald in mijn dromen, zittend op een bankje in het park

Middag, hemelsblauwe zon, op een bescheiden briesje

Wanneer plotseling als de bliksem een ​​turbulente stilte speelt

Hier word ik overweldigd door de golf van de geur van een geur

Ze is daar, ze, plechtige, wreedheid van Epinal

Deze vrouw arpeggio als een orgel, in mijn kathedraalhart

Ik ben haar, besluiteloos, mijn wulps is mijn doelwit

Op een terrasje wijst ze zichzelf toe en ik voel haar slecht zitten

Ik had hem graag gesproken, maar ik rende al weg

Morgen mijn moed want vandaag te verlegen

Maar als ik het terras verlaat, word ik bij de arm gegrepen

Ik draai me om, tot mijn verbazing is het de jongen van de bar

Het vertelt me ​​dat de klant moet betalen voor wat hij consumeert

Ik antwoord, geschokt, dat er een fout is over de persoon

Op zijn beurt overhandigt hij me kortaf het bevel

Dus ik voer de rekening in waarop staat, twee mangosappen...