Viimeisen kerran - Mikael Gabriel, Diandra

Vielä viimeisen kerran

Mä sua vilkaisen

Voisin sanoakin jotain, mutta vaikenen

Vielä viimeisen kerran

Sä mua vilkaisten

Jäät odottamaan

Näenkö mä sua enää koskaan

Otan kynän ja paperin, johon kirjotan

Mun viimest viestii, ku pakko sulle ilmottaa

Mitä sit ku mä en oo enää tääl

Mikä on se juttu, mitä pään sisäl pelätään

Tää on vaa elämää, mikä pia ohi on

Makaan maas selällää, ase kohti ohimoo

Mietin mihin ja miten mun tieni vie

Anna mä mietin viel, anna mä mietin viel

Miten mä hoidan tän, miten mä voitan nää ajatukset pääs

Miten mä poistan tän helvetin täält, en kai kakseittemää selvinnykkää

Ja nyt tää kaikki loppuu

Vielä viimeisen kerran

Mä sua vilkaisen

Voisin sanoakin jotain, mutta vaikenen

Vielä viimeisen kerran

Sä mua vilkaisten

Jäät odottamaan

Näenkö mä sua enää koskaan

Näenkö mä sua enää koskaan

Näenkö mä sua

En mä sit lähtenykkää, vaik mun pää sanoo ihan muuta ja käskee hyppään

Mut se ei oo mä, vaan mun pimee puoli ja tää kuori on särkyvää, ku heikko jää

Mä tipun sinne tunne, kipu mun rinnas, miks meist puolet on hengis,

miks puolet kuollu tai linnas

Muistoi jäljel, mut vaa ajatus teist ahistaa

Mä vihaan maailmaa, miksei jokainen saa mahista

Aika kuluu, kuluu kunnes jalat alta pettää

Mä pistän silmät kii, ku taivaalt sataa vettä ja tunnen pisarat,

kun ne osuu mun kasvoihin ja aion piirtää nää salaisuudet mun tatskoihin

Mitkä mä selvitän tutkimal mitä pelkään

Mä en pysy pyramidin alla vaa sen pääl ja ihan sama miten meni, mus on

pitelemist

En pyydä anteeks et tein tän laulun vaa itelleni

Viimeisen kerran (viimeisen kerran)

Vielä viimeisen kerran (viimeisen kerran)

Vielä viimeisen kerran

Sä mua vilkaisten

Jäät odottamaan

Näenkö mä sua enää koskaan

Näenkö mä sua enää koskaan

Näenkö mä sua enää koskaan

Näenkö mä sua enää koskaan

Näenkö mä sua enää koskaan

Nog een laatste keer

ik zal eens kijken

Ik zou iets kunnen zeggen, maar wees stil

Nog een laatste keer

Je kijkt naar mij

Je zult wachten

Ik zie dat ik nooit meer ga

Ik neem pen en papier om op te schrijven

Mijn laatste bericht zal je dwingen om het me te laten weten

Wat ben ik hier niet meer?

Wat is het ding dat gevreesd wordt in het hoofd?

Dit is een leven dat voorbij is

Ik lig op mijn rug, mijn pistool richting mijn middel

Ik vraag me af waar en hoe mijn weg zal gaan

Laat me nog eens nadenken, laat me nog eens nadenken

Hoe ga ik hiermee om, hoe krijg ik deze gedachten eruit

Hoe kom ik hier in godsnaam uit, ik denk niet dat de overlevende zal worden gedupliceerd

En nu is het allemaal voorbij

Nog een laatste keer

ik zal eens kijken

Ik zou iets kunnen zeggen, maar wees stil

Nog een laatste keer

Je kijkt naar mij

Je zult wachten

Ik zie dat ik nooit meer ga

Ik zie dat ik nooit meer ga

ik zie je

Ik ga niet weg, ook al zegt mijn hoofd iets anders en zegt dat ik moet springen

Maar ik ben het niet, maar mijn donkere kant en deze schaal is aan het breken, de zwakke blijft

Ik voel daar, pijn in mijn borst, waarom de helft van ons leeft,

waarom half dood of in de stad?

Onthoud het spoor, maar de gedachte om je lastig te vallen

Ik haat de wereld, waarom krijgt niet iedereen een hapje

De tijd verstrijkt, het duurt tot de voeten eronder vals spelen

Ik zal mijn ogen prikken als het uit de hemel regent, en ik zal druppels zien.

wanneer ze mijn gezicht raken en ik deze geheimen op mijn tatsko's ga tekenen

Waar ik achter zal komen door te onderzoeken waar ik bang voor ben

Ik blijf niet onder de piramide, maar het is hetzelfde als het ging

vasthouden

Ik verontschuldig me niet dat ik dit lied niet voor mezelf heb gezongen

Laatste keer (laatste keer)

Een laatste keer (laatste keer)

Nog een laatste keer

Je kijkt naar mij

Je zult wachten

Ik zie dat ik nooit meer ga

Ik zie dat ik nooit meer ga

Ik zie dat ik nooit meer ga

Ik zie dat ik nooit meer ga

Ik zie dat ik nooit meer ga