Bonita - Mijares

Acuérdate de Acapulco, de aquellas noches

María bonita, María del alma

Acuérdate que en la playa, con tus manitas

Las estrellitas, las enjuagabas

Tu cuerpo del mar juguete, nave al garete

Venían las olas, lo columpiaban

Y mientras yo te miraba, te juro con sentimiento

Mi pensamiento te traicionaba

Te dije muchas palabras, de esas bonitas

Con que se arrullan, los corazones

Pidiendo que mi quisieras, que convirtieras

En realidades, mis ilusiones

La luna que nos miraba

Ya hacía un ratito

De hizo un poquito

Desentendida

Y cuando la vi escondida

Me arrodillé a besarte

Y así entregarte

Toda mi vida

Amores habrás tenido, muchos amores

María Bonita, María del alma

Pero ninguno tan bueno, ni tan honrado

Como el que hiciste, que en mí brotara

Denk aan Acapulco, die nachten

Mooie Maria, Maria van de ziel

Onthoud dat op het strand, met je kleine handjes

De kleine sterren, je hebt ze afgespoeld

Je lichaam van de zee speelgoed, schip op drift

De golven kwamen, ze zwaaiden hem

En terwijl ik naar je keek, zweer ik je met gevoel

mijn gedachte heeft je verraden

Ik heb je veel woorden verteld, van die mooie

waarmee ze koeren, de hartjes

Ik vraag je om mij te willen, om te bekeren

In werkelijkheid, mijn illusies

De maan die naar ons keek

een tijdje geleden

van deed een beetje

buiten beschouwing

En toen ik haar verborgen zag

Ik knielde neer om je te kussen

En dus geef je

Heel mijn leven

Liefdes die je zult hebben gehad, veel liefdes

Maria Bonita, Maria van de ziel

Maar niemand zo goed, noch zo eerlijk

Zoals degene die je deed, dat het in mij ontkiemde