A Fondo - Microphones Killarz, Hyst

Resto ad un millimetro dal baratro un tantino ancora lucido chiudo gli occhi un

attimo

Almeno meno ricordi in merito mo che mi merito sarebbene bastonate e dedico

La mia passione tritura e m’ammazza il fegato sadico di botte di pugni sempre

giu in pancia

Testate in piena faccia due ore di scuse non bastan mi danno del fattone da

stanzino

Passo incolume in mezzo i fumi e le nebbie di sto camino

E t’indovino persino le labbra della tua bambi che per fare «ammore» hardcore

t’ha costretto a scaricarci

Cosa sostengo??

se lo stanno chiedendo tutti mi teorizzano nuovi trip

consapevoli gia di farseli

(erhmm…puh)sintonizzo in chiave pessima compromessi tra la loro la vostra e la

mia di testa

Vuoi mettere schifezze a parte non si campa sporco indosso come un mestruo che

bagna lo stesso tampax

Quando s’incassa ci si promette d’essere piu amari

Mordersi con gli altri cani pronti come nei mondiali

E invece piace farsi diverse facce ma siamo della stessa specie

Chi cerca verità chi pensa e medita chi fa la predica e infondo si somiglia

Tu cerchi i tuoi tesori sui fondaliaffoghi i tuoi mali in fondi di bottiglia

Chi va in america chi scappa ed evita quest’aria isterica e chi si cala un trip

Dice che infondo siamo tutti uguali siamo tutti uguali, ma uguali a chi?

Ci sono giorni in cui se chiami io non rispondo

E quei momenti lo senti che tocchi il fondo

E non ho modo di svegliarmi se non è un sogno

Non c'è nessuno a cui importi intorno, ye

Conosco bene la mia forza e ci conto però

Mi faccio carico dei mali del mondo e lo so

Ci sono cose che non posso cambiare ma

Ci sono torti che non voglio ignorare

Fumo quel rimasuglio di un etto di, golden virginia

Che è rimasto nel cassetto, l’avevo detto che

Smettevo ma smetto, si, tutte le

Volte che finisce un pacchetto

Così funziona e non ci stanno santi

I panni sporchi non ritorneranno bianchi

Indietro certo non possiamo tornare

Hai toccato il fondo, tocca iniziare a scavare

Quando le mani sono fredde, e non sai perchè

Ma lo intuisci dal fatto che nessuno te le riscalda

E il calore non è, riconducibile a una fiamma

O sinonimo di amore incondizionato, non è questa calma

Non è quello che vedi, o cosa ti ferma

Quando corri così forte che sembra che devi

Toccare il fondo, prima con gli occhi e poi con i piedi

Che se lo freni, non vale la pena di raccontarla

Fammi un favore, che poi serve a entrambi

Dammi una mano a rialzarmi, poi faccio io, lo so che piangi

Parlami dei tuoi cazzi, oggi voglio ascoltarti

Sto peggio di te, ma me ne sono accorto tardi

Affondo, nelle lenzuola umide dell’ansia

Modi di comportarmi testati per la distanza

E mi offendo, solo così ti apprezzo

La felicità l’ho fatta piangere da un pezzo e mò

Chi cerca verità chi pensa e medita chi fa la predica e infondo si somiglia

Tu cerchi i tuoi tesori sui fondaliaffoghi i tuoi mali in fondi di bottiglia

Chi va in america chi scappa ed evita quest’aria isterica e chi si cala un trip

Dice che infondo siamo tutti uguali siamo tutti uguali, ma uguali a chi?

Il mio organismo non regge sto meccanismo autodistruttivo

Con un pessimismo degno delle giornate più grige

Mi spinge al nichilismo, una scheggia che traffige l’ottimismo ributtandoti nel

gregge

E peggio che c'è di un gesto perso in un automatismo

Del resto chi resta nel vittimismo si immerge

Sono uno stronzo che riemerge barricato dietro un faccia di bronzo

Ma ricado nelle storie più lerce

Ho ancora frecce al mio arco, no hardcore ma malto da alcol

Alla mia mercè perchè è merce d’assalto

Steso sull’asfalto, di un baratro

Pareti alte e il panico ne aumenta il diametro

Ogni azione un rammarico, ogni parola un mosaico, che provo

Ma ho la testa in sovracarico dal lunedì al sabato

Solo a mio discapito un nuovo recapito e

Ne dove abito ne l’abito fan di me quello che sono

Chi cerca verità chi pensa e medita chi fa la predica e infondo si somiglia

Tu cerchi i tuoi tesori sui fondaliaffoghi i tuoi mali in fondi di bottiglia

Chi va in america chi scappa ed evita quest’aria isterica e chi si cala un trip

Dice che infondo siamo tutti uguali siamo tutti uguali, ma uguali a chi?

Ik blijf een millimeter van de afgrond, een beetje nog helder, ik sluit mijn ogen

moment

Minstens minder herinneringen aan mo die ik verdien, zijn afranselingen en toewijding

Mijn passie maalt en doodt mijn sadistische lef om altijd te slaan

naar beneden in de buik

Volledig getest, twee uur excuses zijn niet genoeg, ze noemen me stoned

kast

Ik passeer ongedeerd tussen de dampen en nevels van deze schoorsteen

En ik kan zelfs de lippen raden van je baby die hardcore de liefde bedrijven

dwong je om ons te downloaden

Wat steun ik??

als iedereen theorie vraagt ​​over nieuwe reizen

al bewust van het doen ervan

(ehmm... puh) Ik stem af op een slechte sleutelcompromis tussen die van jou en de

mijn hoofd

Wil je afval opzij zetten, je leeft niet vies als je menstruatie draagt

bevochtig de tampax zelf

Als je geld verzilvert, beloof je jezelf dat je bitterder zult zijn

Bijten met andere honden klaar zoals in het WK

In plaats daarvan zetten ze graag verschillende gezichten op, maar we zijn van dezelfde soort

Degenen die de waarheid zoeken, degenen die denken en mediteren, degenen die prediken en tenslotte zijn hetzelfde

Je zoekt je schatten op de zeebodem, je verdrinkt je kwalen in bodembodems

Degenen die naar Amerika gaan, degenen die ontsnappen en deze hysterische sfeer vermijden en die op reis gaan

Hij zegt dat we diep van binnen allemaal hetzelfde zijn, we zijn allemaal hetzelfde, maar gelijk aan wie?

Er zijn dagen dat als je belt, ik niet opneem

En op die momenten voel je dat het een dieptepunt bereikt

En ik kan niet wakker worden als het geen droom is

Er is niemand in de buurt die erom geeft, jij

Ik ken mijn kracht goed en ik reken er echter op

Ik neem de leiding over de kwalen van de wereld en ik weet het

Er zijn dingen die ik niet kan veranderen, maar

Er zijn fouten die ik niet wil negeren

Ik rook dat overblijfsel van een ons gouden Virginia

Die in de la bleef liggen, dat heb ik je toch gezegd

Ik stopte maar ik stop, ja, allemaal

Tijden dat een pakket eindigt

Dit is hoe het werkt en er zijn geen heiligen

Vuile kleding wordt niet meer wit

We kunnen zeker niet terug

Je hebt de bodem bereikt, het is tijd om te gaan graven

Als je handen koud zijn en je weet niet waarom

Maar je raadt het uit het feit dat niemand ze voor je opwarmt

En de hitte kan niet worden herleid tot een vlam

O synoniem van onvoorwaardelijke liefde, dit is niet kalm

Het is niet wat je ziet, of wat je tegenhoudt

Als je zo hard rent, voelt het alsof je moet

Raak de onderkant aan, eerst met je ogen en dan met je voeten

Dat als je het tegenhoudt, het niet de moeite waard is om erover te vertellen

Doe me een plezier, die dan voor jullie beiden dient

Geef me een hand om op te staan, dan doe ik het, ik weet dat je huilt

Vertel me over je lullen, vandaag wil ik naar je luisteren

Ik ben slechter af dan jij, maar ik besefte het laat

Ik zak weg in de vochtige lakens van angst

Gedragsmanieren getest op afstand

En ik ben beledigd, alleen op deze manier waardeer ik je

Ik heb haar blij gemaakt voor een lange tijd en nu

Degenen die de waarheid zoeken, degenen die denken en mediteren, degenen die prediken en tenslotte zijn hetzelfde

Je zoekt je schatten op de zeebodem, je verdrinkt je kwalen in bodembodems

Degenen die naar Amerika gaan, degenen die ontsnappen en deze hysterische sfeer vermijden en die op reis gaan

Hij zegt dat we diep van binnen allemaal hetzelfde zijn, we zijn allemaal hetzelfde, maar gelijk aan wie?

Mijn lichaam kan dit zelfdestructieve mechanisme niet aan

Met een pessimisme dat de grijsste dagen waardig is

Het duwt me naar het nihilisme, een splinter die het optimisme doorboort en je er weer in gooit

kudde

En erger dan een gebaar dat verloren gaat in een automatisering

Degenen die slachtoffer blijven, dompelen zich immers onder

Ik ben een klootzak die weer tevoorschijn komt gebarricadeerd achter een bronzen gezicht

Maar ik val terug in de smerigste verhalen

Ik heb nog steeds pijlen op mijn boog, geen hardcore maar alcoholmout

Overgeleverd aan mijn genade omdat het aanvalsgoederen zijn

Liggend op het asfalt, van een afgrond

Hoge muren en paniek vergroten hun diameter

Elke actie een spijt, elk woord een mozaïek, dat voel ik

Maar mijn hoofd is van maandag tot en met zaterdag overbelast

Alleen in mijn nadeel een nieuwe e

Noch waar ik woon, noch mijn kleding vertellen me wat ik ben

Degenen die de waarheid zoeken, degenen die denken en mediteren, degenen die prediken en tenslotte zijn hetzelfde

Je zoekt je schatten op de zeebodem, je verdrinkt je kwalen in bodembodems

Degenen die naar Amerika gaan, degenen die ontsnappen en deze hysterische sfeer vermijden en die op reis gaan

Hij zegt dat we diep van binnen allemaal hetzelfde zijn, we zijn allemaal hetzelfde, maar gelijk aan wie?