The Critics Are Never Kind - Michael Franks, Get Familiar

The critics are never kind

They thrive on the negative

They seldom give

Their praise or their thanks

And their word is sacrosanct

The critics are always blind

Deaf and dumb when it comes to change

Their feeble brains cannot penetrate

Until it’s too late

We are Degas, Gauguin, Van Gogh

We are painters not parasites

Which one of them will ever know

What it’s like to get high on sweet inspiration

The critics are lonely souls

Their job is a thankless one

Which must be done

If art is to survive

Their specialty is jive

The critics must earn their keep

By using pedantic words

Ones never heard

With razor sharp wit

But who gives a sh.

We are Degas, Gauguin, Van Gogh

We are painters not parasites

Which one of them will ever know

What it’s like to get high on sweet inspiration

De critici zijn nooit aardig

Ze gedijen op het negatieve

Ze geven zelden

Hun lof of hun dank

En hun woord is heilig

De critici zijn altijd blind

Doof en stom als het gaat om verandering

Hun zwakke hersenen kunnen niet doordringen

Tot het te laat is

Wij zijn Degas, Gauguin, Van Gogh

Wij zijn schilders, geen parasieten

Wie van hen zal het ooit weten

Hoe het is om high te worden van zoete inspiratie

De critici zijn eenzame zielen

Hun taak is ondankbaar

Wat moet worden gedaan

Als kunst moet overleven

Hun specialiteit is jive

De critici moeten hun brood verdienen

Door pedante woorden te gebruiken

Degenen die nog nooit hebben gehoord

Met vlijmscherp verstand

Maar wie geeft er een sh.

Wij zijn Degas, Gauguin, Van Gogh

Wij zijn schilders, geen parasieten

Wie van hen zal het ooit weten

Hoe het is om high te worden van zoete inspiratie