Abandoned Garden - Michael Franks

In your abandoned garden, sunlight still prevails:

The jasmine climbs the trellis fragrantly, the

jacaranda ultravioletly sways.

The blossom.

each of them by your hand planted,

Will, even if I tell them of your sudden

Disappearance from us,

Not believe the tale.

Though the samba has ended, I know in the sound

Of your voice, your piano, your flute, you are found,

And the music within you continues to flow

Sadly, lost Antonio.

You were my inspiration, my hero, my friend;

On the highway of time will I meet you again?

If the heart ever heals, does the scar always show

For the lost Antonio?

For the lost Antonio?

In your abandoned garden, beauty is unchanged:

The hummingbird still hovers for the scent the

frangipane so seductively displays.

Camellias, each of them by your hand planted,

The sadness of your sudden disappearance still

unknown to them,

Await the kiss of rain.

Though the samba has ended, I know in the sound

Of your voice, your piano, your flute, you are found,

And the music within you continues to flow

Sadly, lost Antonio.

You were my inspiration, my hero, my friend;

On the highway of time will I meet you again?

If the heart ever heals, does the scar always show

For the lost Antonio?

For the lost Antonio?

In je verlaten tuin heerst nog steeds zonlicht:

De jasmijn klimt geurig op het latwerk, de

jacaranda zwaait ultraviolet.

De bloesem.

elk van hen door uw hand geplant,

Zal, zelfs als ik ze vertel over je plotselinge

Verdwijning van ons,

Geloof het verhaal niet.

Hoewel de samba is afgelopen, weet ik het in het geluid

Van je stem, je piano, je fluit, je bent gevonden,

En de muziek in jou blijft stromen

Helaas Antonio verloren.

Je was mijn inspiratie, mijn held, mijn vriend;

Zal ik je weer ontmoeten op de snelweg van de tijd?

Als het hart ooit geneest, is het litteken dan altijd zichtbaar?

Voor de verloren Antonio?

Voor de verloren Antonio?

In je verlaten tuin is schoonheid onveranderd:

De kolibrie zweeft nog steeds voor de geur de

frangipane zo verleidelijk weergeeft.

Camelia's, elk met de hand geplant,

Het verdriet van je plotselinge verdwijning nog steeds

onbekend voor hen,

Wacht op de kus van de regen.

Hoewel de samba is afgelopen, weet ik het in het geluid

Van je stem, je piano, je fluit, je bent gevonden,

En de muziek in jou blijft stromen

Helaas Antonio verloren.

Je was mijn inspiratie, mijn held, mijn vriend;

Zal ik je weer ontmoeten op de snelweg van de tijd?

Als het hart ooit geneest, is het litteken dan altijd zichtbaar?

Voor de verloren Antonio?

Voor de verloren Antonio?