Under The Sun (Ecclesiastes) - Michael Card

He was a King, a teacher

And the wisest in the land

Driven by a passion

Just to know and understand

He opened wide His eyes

Sought to see beyond the lies

And found a world beyond

His understanding

Under the sun

He saw the vanity of vanities

He bravely looked at life

And saw futility

Torn between the facts He saw

And all He ever had believed

Between His hopes

And what He’d clearly seen

He hoped it might be wisdom

So He set himself to learn

But found the more the knowledge

The more sorrow and concern

And so He turned to pleasure

To folly and to cheer

But still His laughter

Tasted of His tears

Under the sun

It was all vanity of vanities

In wisdom or in wine

He found futility

In knowledge or in folly

For the wise man or the fool

Hopelessness will always be the rule

And yet there is a time

For everything that’s under heaven

A time to run, a time to stand and fight

So in the face of cold despair

No matter what seems right

Remember, darkness drives us to the light

Under the sun

True there is vanity of vanities

But there is more to life

There is security

Remember your Creator

In the days when you are young

And He will be your hope

Under the sun

Under the sun

True there is vanity of vanities

But there is more to life

There is security

Remember your Creator

In the days when you are young

And He will be your hope

Under the sun

Hij was een koning, een leraar

En de wijste van het land

Gedreven door een passie

Gewoon om te weten en te begrijpen

Hij opende Zijn ogen wijd

Gezocht verder te kijken dan de leugens

En vond een wereld daarbuiten

Zijn begrip

Onder de zon

Hij zag de ijdelheid van ijdelheden

Hij keek moedig naar het leven

En zag zinloosheid

Verscheurd tussen de feiten die hij zag

En alles wat Hij ooit had geloofd...

Tussen zijn hoop

En wat Hij duidelijk had gezien

Hij hoopte dat het misschien wijsheid was

Dus hij zette zichzelf op om te leren

Maar vond hoe meer kennis

Hoe meer verdriet en bezorgdheid

En dus wendde hij zich tot plezier

Om te dwaasheid en om te juichen

Maar nog steeds Zijn lach

Smaakte naar Zijn tranen

Onder de zon

Het was allemaal ijdelheid der ijdelheden

In wijsheid of in wijn

Hij vond nutteloosheid

In kennis of in dwaasheid

Voor de wijze man of de dwaas

Hopeloosheid zal altijd de regel zijn

En toch is er een tijd

Voor alles wat onder de hemel is

Een tijd om te rennen, een tijd om te staan ​​en te vechten

Dus in het aangezicht van koude wanhoop

Wat er ook goed lijkt

Onthoud dat de duisternis ons naar het licht drijft

Onder de zon

Waar is er ijdelheid van ijdelheden

Maar er is meer in het leven

Er is beveiliging

Onthoud je Schepper

In de dagen dat je jong bent

En Hij zal uw hoop zijn

Onder de zon

Onder de zon

Waar is er ijdelheid van ijdelheden

Maar er is meer in het leven

Er is beveiliging

Onthoud je Schepper

In de dagen dat je jong bent

En Hij zal uw hoop zijn

Onder de zon