The Nazarene - Michael Card

The Nazarene had come to live the life of every man

And he felt the facination of the stars

And as He wandered through this weary world

He wondered and He wept

For there were so few who’s listen to His call

He came, He saw, He surrendered all

So that we might be born again

And the fact of His humanity was there for all to see

For He was unlike any other man and yet so much like me The Nazarene could hunger and the Nazarene could cry

And He could laugh with all the fullness of His heart

And those who hardly knew Him, and those who knew Him well

Could feel the contradiction from the start

De Nazarener was gekomen om het leven van elke man te leven

En hij voelde de fascinatie van de sterren

En terwijl Hij door deze vermoeide wereld zwierf

Hij vroeg zich af en hij huilde

Want er waren zo weinigen die naar Zijn oproep luisterden

Hij kwam, hij zag, hij gaf alles over

Zodat we opnieuw geboren kunnen worden

En het feit van Zijn menselijkheid was er voor iedereen om te zien

Want Hij was anders dan alle andere man en toch zo veel op mij De Nazarener kon hongeren en de Nazarener kon huilen

En Hij kon lachen met al de volheid van Zijn hart

En degenen die Hem nauwelijks kenden, en degenen die Hem goed kenden

Kon de tegenstrijdigheid vanaf het begin voelen