In The Wilderness - Michael Card

In the wilderness

In the wilderness

He calls his sons and daughters

To the wilderness

And he gives grace sufficient

To survive any test

And that’s the themeful (?) purpose of the wilderness

In the wilderness we wander

In the wilderness we weep

The wasteland of our wanting

Where the darkness seems so deep

We search for the beginning, for an exodus to hold

We find that those who follow him, must often walk alone

In the wilderness we’re wandering

For a way to understand

In the wilderness there’s not a way

For the way to become a man

And become the exodus, the way to holy ground

But wandering in the wilderness is the best way to be found

Groaning and growing amidst the desert days

The windy winter wilderness can blow the self away

And that’s the themeful (?) promise of the wilderness

In de wildernis

In de wildernis

Hij noemt zijn zonen en dochters

Naar de wildernis

En hij geeft voldoende genade

Om een ​​test te overleven

En dat is het thematische (?) doel van de wildernis

In de wildernis dwalen we

In de wildernis huilen we

De woestenij van ons verlangen

Waar de duisternis zo diep lijkt

We zoeken naar het begin, naar een uittocht om vast te houden

We vinden dat degenen die hem volgen, vaak alleen moeten lopen

In de wildernis dwalen we

Voor een manier om te begrijpen

In de wildernis is er geen manier

Voor de manier om een ​​man te worden

En word de exodus, de weg naar heilige grond

Maar dwalen in de wildernis is de beste manier om gevonden te worden

Kreunend en groeiend te midden van de woestijndagen

De winderige winterwildernis kan jezelf wegblazen

En dat is de themavolle (?) belofte van de wildernis