Steal Away - Merle Haggard, The Strangers, The Carter Family

Steal away, steal away

Steal away to Jesus

Steal away, steal away home

I ain’t got long to stay here

I was walkin' in Savannah, passed the church decayed and dimed

When there’s slowly through the window came a plaintive funeral hymn

And a sympathy awakened an' a wonder quickly grew

Till I found myself seat in a little negro pew

Out at front a young couple sat in sorrow, nearly wild

And on the altar was a coffin and in the coffin lay a child

Rows of sad old negro preacher at his little wooden desk

With a manner grandly awkward with the countless grotesque

And he said now don’t be weepin' for this little bit of clay

For the little boy who lived there he done gone and run away

He’s was doin' very finely and he appreciated your love

But it’s sure enough father want him in the large house up above

Now he didn’t give you that baby by a hundred thousand miles

He just think you need some sunshine and he lend it for awhile

He let you keep and love it till your hearts were bigger grown

And these silver tears you have shed that’s just interest on the loan

So my poor dejected mourners let your hearts with Jesus rest

And don’t go criticizein' no one the one that knows the best

He gives us many comforts he’s ever right to take away

To the Lord be praised in glory now and ever, let us pray

My Lord calls me, He calls me by the thunder

The trumpet sounds within my soul

I ain’t got long to stay here

Steel weg, steel weg

Steel weg naar Jezus

Steel weg, steel weg naar huis

Ik heb niet lang om hier te blijven

Ik liep in Savannah, passeerde de vervallen en verduisterde kerk

Toen er langzaam door het raam een ​​klaaglijke begrafenishymne kwam

En een sympathie ontwaakte en een wonder groeide snel

Tot ik in een kleine negerbank zat

Vooraan zat een jong stel in verdriet, bijna wild

En op het altaar was een kist en in de kist lag een kind

Rijen trieste oude negerpredikers aan zijn kleine houten bureau

Op een manier die groots onhandig is met de talloze groteske

En hij zei nu niet te huilen om dit kleine beetje klei

Voor de kleine jongen die daar woonde, is hij weggelopen en weggelopen

Hij deed het heel goed en hij waardeerde je liefde

Maar het is zeker dat vader hem in het grote huis hierboven wil hebben

Nu heeft hij je die baby nog geen honderdduizend mijl gegeven

Hij denkt gewoon dat je wat zonneschijn nodig hebt en hij leent het een tijdje uit

Hij liet je het houden en ervan houden totdat je hart groter was geworden

En deze zilveren tranen die je hebt vergoten, dat is gewoon rente op de lening

Dus mijn arme neerslachtige rouwenden, laat je hart met Jezus rusten

En bekritiseer niemand degene die het beste weet

Hij geeft ons veel troost die hij ooit heeft weggenomen

De Heer zij nu en altijd in glorie geprezen, laten we bidden

Mijn Heer roept mij, Hij roept mij bij de donder

De trompet klinkt in mijn ziel

Ik heb niet lang om hier te blijven