Railroad Lady - Merle Haggard, The Strangers

She’s a railroad lady

Just a little bit shady

Spending her days on a train

She’s a semi good looker

But the fast rails they took her

Now she’s trying just trying

To get home again

South station in Boston

To the stockyards of Austin

From the Florida sunshine

To the New Orleans rain

Now that the rail packs

Have taken the best tracks

She’s trying just trying

To get back home again

She’s a railroad lady

Just a little bit shady

Spending her days on a train

Once a Pullman car traveler

Now the brakemen won’t have her

She’s trying just trying

To get home again

Once a high-balling loner

Thought he could own her

And he bought her a fur coat

And a big diamond ring

But she hocked them for cold cash

In a town on the Wabash

Never thinking never thinking

Of home way back then

But the rails are now rusty

And the dining car’s dusty

The gold plated watches

Have taken their toll

The railroads’re dying

And the lady is crying

On a bus to Kentucky

And home that’s her goal

She’s a railroad lady

Just a little bit shady

Spending her days on a train

She’s a semi good looker

But the fast rails they took her

Now she’s trying just trying

To get home again

On a bus to Kentucky

And home once again

Ze is een spoorwegdame

Gewoon een beetje schaduwrijk

Haar dagen in de trein doorbrengen

Ze ziet er half goed uit

Maar de snelle rails die ze haar namen

Nu probeert ze gewoon te proberen

Om weer thuis te komen

Zuidstation in Boston

Naar de stallen van Austin

Van de zon van Florida

Naar de regen in New Orleans

Nu de rail packs

Heb de beste tracks genomen

Ze probeert gewoon te proberen

Om weer naar huis te gaan

Ze is een spoorwegdame

Gewoon een beetje schaduwrijk

Haar dagen in de trein doorbrengen

Ooit een Pullman-autoreiziger

Nu willen de remmers haar niet hebben

Ze probeert gewoon te proberen

Om weer thuis te komen

Eens een high-balling eenling

Dacht dat hij haar zou kunnen bezitten

En hij kocht een bontjas voor haar

En een grote diamanten ring

Maar ze hakte ze in voor koud geld

In een stad aan de Wabash

Nooit denken nooit denken

Van thuis toen,

Maar de rails zijn nu roestig

En de restauratiewagen is stoffig

De vergulde horloges

Hebben hun tol geëist

De spoorwegen sterven uit

En de dame is aan het huilen

Met de bus naar Kentucky

En thuis is dat haar doel

Ze is een spoorwegdame

Gewoon een beetje schaduwrijk

Haar dagen in de trein doorbrengen

Ze ziet er half goed uit

Maar de snelle rails die ze haar namen

Nu probeert ze gewoon te proberen

Om weer thuis te komen

Met de bus naar Kentucky

En weer thuis