Tengo Miedo - Merche

No me reconozco al despertar,

me miro y pienso en alto:

«Cómo has cambiado»

Ni en sueños se alcanza esta realidad,

lo que tengo hoy, por ti me ha pasado

Luego conocí a mi gran amor,

y sentir su pasión puso luz a mi oscuridad.

Tengo tantas cosas por hacer

que quiero aprender a disfrutarlo todo…

Pero tengo miedo, miedo de perderte,

miedo de que dudes si conmigo es suficiente.

Cuando pase el tiempo, si sigue este presente,

empezaré a creerme que lo nuestro es diferente.

Espero que me quieras, amor, siempre.

Cuando voy por casa a descansar

me mira la nostalgia, allí está mi vida.

No aviso cuando tengo que marchar,

se me dan fatal las despedidas.

Pero me compensa esta ilusión,

revivir tu calor, ser lo que siempre soñaba ser.

Tengo mucho, ya no pido más,

me asusta pensar que todo termine.

Y es que tengo miedo, miedo de perderte,

miedo de que dudes si conmigo es suficiente.

Cuando pase el tiempo, si sigue este presente,

empezaré a creerme que lo nuestro es diferente.

Espero que me quieras, amor, siempre.

No me reconozco al despertar,

me miro y pienso en alto:

«Cómo he cambiado…»

Ik herken mezelf niet als ik wakker word,

Ik kijk naar mezelf en denk hardop:

"Hoe ben je veranderd"

Zelfs in dromen wordt deze realiteit niet bereikt,

wat ik vandaag heb, is mij voor jou overkomen

Toen ontmoette ik mijn grote liefde,

en voelend dat zijn passie licht in mijn duisternis bracht.

Ik heb zoveel dingen te doen

Ik wil leren genieten van alles...

Maar ik ben bang, bang om je te verliezen,

bang dat je twijfelt of het met mij genoeg is.

Als de tijd verstrijkt, als dit heden voortduurt,

Ik zal beginnen te geloven dat de onze anders is.

Ik hoop dat je van me houdt, liefde, altijd.

Als ik naar huis ga om te rusten

Nostalgie kijkt me aan, daar is mijn leven.

Ik merk niet wanneer ik moet vertrekken,

Ik ben verschrikkelijk in afscheid nemen.

Maar deze illusie compenseert me,

herleef je warmte, wees waar je altijd van gedroomd hebt.

Ik heb veel, ik vraag niet om meer,

Het maakt me bang om te denken dat alles zal eindigen.

En ik ben bang, bang om je te verliezen,

bang dat je twijfelt of het met mij genoeg is.

Als de tijd verstrijkt, als dit heden voortduurt,

Ik zal beginnen te geloven dat de onze anders is.

Ik hoop dat je van me houdt, liefde, altijd.

Ik herken mezelf niet als ik wakker word,

Ik kijk naar mezelf en denk hardop:

“Hoe ik ben veranderd…”