The Final Deluge - Mekong Delta

In this night it happened I

Woke up early, I don’t know why

The world drowned an an ominous

Silence, in a nervous rest

And I climbed up the old stairs

To the room of Erich Zann

What I saw, I can’t forget

Through the old window, overdimensional gate

This deluge of music, and Zann laid down his life!

The bow was fiddling with no help

His glassy eyes stared with no life

In whirlwinds of unheard cadences

It came over us blind defenceless

All I know is I ran in panic

I’ve never seen this place again

What I saw, I can’t forget

Through the old window, overdimensional gate

Zann gave his life at the final deluge!

In deze nacht gebeurde het dat ik

Vroeg wakker, ik weet niet waarom

De wereld verdronk en een onheilspellende

Stilte, in een zenuwslopende rust

En ik klom de oude trap op

Naar de kamer van Erich Zann

Wat ik zag, kan ik niet vergeten

Door het oude raam, overdimensionale poort

Deze stortvloed aan muziek, en Zann legde zijn leven neer!

De boog friemelde zonder hulp

Zijn glazige ogen staarden zonder leven

In wervelwinden van ongehoorde cadans

Het kwam over ons blind weerloos

Alles wat ik weet is dat ik in paniek rende

Ik heb deze plek nooit meer gezien?

Wat ik zag, kan ik niet vergeten

Door het oude raam, overdimensionale poort

Zann gaf zijn leven bij de laatste zondvloed!