Mental Entropy - Mekong Delta

A tiny voice grips tight the word

And the holy ghost seems to appear

And nervous ears engulfed the stream

Ignorant minds in their own time

Salvation

Damnation

Dull puppets marching without plan

Can feel it

Have to believe it

There’s still a touch of truth somewhere

Try, rear up for one last time

Mendacity creeps out of their heads

Walled around from liar towers

And no white knight seems to to be there

Encountered entropy

Betrayers philosophy

And I realized there’s no space left for hope

If certainties fusing like snowflakes

If words don’t carry sense anymore

Who will dry the tears of tomorrow

And count all those tormented souls?

If moral becomes unsavory vicious

Than look around, they could be seduced

Sense this as a memory of tomorrow

Without a shadow of doubt

Without a shadow of…

No shout for a reverse

Talk to each other disappeared

A wall of lies before me

Ignorance this is your time

Can’t feel it

But like to believe it

That still a touch of hope is there

Not many left who stand behind her

Can truth survive in their hands

Dark stands the giant tower

Casts his shadows a’where

Lunacy now seizes power

No dissent left in the air

Try to see it

Hope to feel it

But no touch of hope left somewhere

Truth died in their liar towers

Who cares, no helping hand there

Unmasked they lost their power

But no white knight was there

This mental entropy

Disasters philosophy

And I realize there’s no space left for hope

If certainties fusing like snowflakes

If words don’t carry sense anymore

Who will dry the tears of tomorrow

And count all those tormented souls?

If moral becomes unsavory vicious

Than look around, they could be seduced

Sense this as a memory of tomorrow

Without a shadow of doubt

Without a shadow of doubt!

Een klein stemmetje houdt het woord stevig vast

En de heilige geest lijkt te verschijnen

En nerveuze oren verzwolgen de stroom

Onwetende geesten in hun eigen tijd

Redding

Verdoemenis

Doffe marionetten marcheren zonder plan

Kan het voelen

Moet het geloven

Er is nog ergens een vleugje waarheid

Probeer nog een laatste keer rechtop te staan

De leugen kruipt uit hun hoofd

Ommuurd door leugenaarstorens

En er lijkt geen witte ridder te zijn

ondervonden entropie

Verraders filosofie

En ik realiseerde me dat er geen ruimte meer is voor hoop

Als zekerheden versmelten als sneeuwvlokken

Als woorden geen zin meer hebben

Wie zal de tranen van morgen drogen?

En al die gekwelde zielen tellen?

Als moreel onaangenaam gemeen wordt

Kijk dan rond, ze kunnen worden verleid

Voel dit als een herinnering aan morgen

Zonder enige twijfel

Zonder een schaduw van...

Geen schreeuw voor een omgekeerde

Met elkaar praten is verdwenen

Een muur van leugens voor me

Onwetendheid, dit is jouw tijd

Kan het niet voelen

Maar geloof het graag

Dat er nog steeds een vleugje hoop is

Er zijn er niet veel meer die achter haar staan

Kan de waarheid overleven in hun handen?

Donker staat de gigantische toren

Werpt zijn schaduwen a'where

Krankzinnigheid grijpt nu de macht

Geen meningsverschil meer in de lucht

Probeer het te zien

Hoop het te voelen

Maar er is geen spoor van hoop meer ergens

De waarheid stierf in hun leugenaarstorens

Wat maakt het uit, geen helpende hand daar

Ontmaskerd verloren ze hun kracht

Maar er was geen witte ridder

Deze mentale entropie

Rampen filosofie

En ik realiseer me dat er geen ruimte meer is voor hoop

Als zekerheden versmelten als sneeuwvlokken

Als woorden geen zin meer hebben

Wie zal de tranen van morgen drogen?

En al die gekwelde zielen tellen?

Als moreel onaangenaam gemeen wordt

Kijk dan rond, ze kunnen worden verleid

Voel dit als een herinnering aan morgen

Zonder enige twijfel

Zonder enige twijfel!