Heartbeat - Mekong Delta

In the shadow of our industry

We constructed all these big machines

Symbolizing what we want to be

Superpowers of insanity

Accepting all of this bureaucracy

Content to be another wannabe

Obscured by all of this complexity

Consumed as fuel for even bigger dreams

Little voices saying please sign here

You know these children are too young my dear

And the endless sound of moving parts

Replaced the rhythm of their strained hearts

While the wheels continue turning

We still believe in sold out learning

In the center are these blinded eyes

Masked by a melted fire out of ice

Answers finally came to me

Inside a plastic strawberry

Creeping through your cancered skin

Remember that your life is a sin

Lost like a heartbeat

We will never hear

Caught by the house of coldness

We all fear

And in our blindness we can’t see

The ghost of all we used to be

In the daylight of our destiny

Swimming in reflected vanity

So you smoke another cigarette

One more thing in life that you’ll regret

While the wheels continue turning

We still believe in sold out learning

In the center are these blinded eyes

Masked by a melted fire out of ice

Lost like a heartbeat

We will never hear

Caught by the house of coldness

We all fear

And in our blindness we can’t see

The ghost of all we used to be

In de schaduw van onze branche

We hebben al deze grote machines gebouwd

Symboliseert wat we willen zijn

Superkrachten van krankzinnigheid

Al deze bureaucratie accepteren

Content om nog een wannabe te zijn

Verduisterd door al deze complexiteit

Verbruikt als brandstof voor nog grotere dromen

Kleine stemmetjes die zeggen teken alsjeblieft hier

Je weet dat deze kinderen te jong zijn, mijn liefste

En het eindeloze geluid van bewegende delen

Het ritme van hun gespannen hart vervangen

Terwijl de wielen blijven draaien

We geloven nog steeds in uitverkochte lessen

In het midden staan ​​deze verblinde ogen

Gemaskeerd door een gesmolten vuur uit ijs

Er kwamen eindelijk antwoorden bij mij

In een plastic aardbei

Door je gekankerde huid kruipen

Onthoud dat je leven een zonde is

Verloren als een hartslag

We zullen het nooit horen

Gevangen door het huis van de kou

We zijn allemaal bang

En in onze blindheid kunnen we niet zien

De geest van alles wat we waren

In het daglicht van ons lot

Zwemmen in gereflecteerde ijdelheid

Dus je rookt nog een sigaret

Nog iets in het leven waar je spijt van zult krijgen

Terwijl de wielen blijven draaien

We geloven nog steeds in uitverkochte lessen

In het midden staan ​​deze verblinde ogen

Gemaskeerd door een gesmolten vuur uit ijs

Verloren als een hartslag

We zullen het nooit horen

Gevangen door het huis van de kou

We zijn allemaal bang

En in onze blindheid kunnen we niet zien

De geest van alles wat we waren