Geradeaus - Megaloh, Jan Delay

Ich schau' nicht rechts, schau' nicht links — ich geh' geradeaus

Ein Schritt rechts, einer links — ich muss geradeaus (oh ja)

Das Ziel vor Augen, doch der Weg noch weit

Mich verlaufen, dafür hab' ich keine Zeit

Ich hab' meinen Weg selbst bestimmt, ich geh' geradeaus

Ka-ka-kann nur noch gerade nach vorn gehen, keine anderen Optionen mehr

Ein Mann sein heißt für mich auch zu seinem Wort stehen, wo hol' ich meine

Kraft wohl her?

Die Familie, die Kinder, die Schule, die Arbeit

Die Wohnung, die Zukunft, die Mucke — die Wahrheit

Das Label, das Booking, das Management, Kosten der Reise

Die Gage, Mann, guck das was dableibt!

Liege nachts wach, hab' zu denken

Zu viele Aufgaben, um mich abzulenken

Zu viel im Auftrag, um zu stoppen

Kann nur noch volle Kraft voraus starten, um das Blatt zu wenden

Bin den krummen Weg gegangen, über Umwege dann

Zu Vernunft sehen gelangt, meine Umwege lang

Kann nicht umdrehen, nicht rum stehen, mich umsehen im Land

Fokussiert, denn auf steinigem Grund geht es lang

Über Berge, durch Täler, ich lerne durch Fehler

Der Schmerz wird zum Lehrer

Der Gefährte zum Gegner, die Fährte unlesbar

Das Herz wird nur schwerer

Darf nicht verbittern im Herzen

Will nicht verbittern im Herzen

So viele erzählen mir beschissene Märchen

Ich geh' geradeaus wie erlischende Kerzen

Ich schau' nicht rechts, schau' nicht links — ich geh' geradeaus

Ein Schritt rechts, einer links — ich muss geradeaus (oh ja)

Das Ziel vor Augen, doch der Weg noch weit

Mich verlaufen, dafür hab' ich keine Zeit

Ich hab' meinen Weg selbst bestimmt, ich geh' geradeaus

Ka-ka-kann nur noch gerade nach vorn gehen, keine anderen Optionen mehr

Wär' mein Weg einfacher vorher, ich frag' mich, wer ich dann wohl wär'

Der Hunger, die Fragen, die Hoffnung, die Rage, die Träume, Visionen,

die Schulden, die Pläne

Die Stunden, die Tage, die Wochen, die Jahre, Enttäuschung, Belohnung —

geduldige Seele

Die Suche, das Quälen, die Opferbereitschaft, im Regen verdursten

Der Fluch und der Segen, die kostbare Heimat, das Fehlen der Wurzeln

Die Ängste, die Krisen, die Hürden, die Wege, die Schritte, die Stufen

Die Zweifel, der Glaube, die Kämpfe, die Ziele, die Bürde, die Tränen,

das Schwitzen und Bluten

Ich möchte nur vorankommen, sag mir muss ich’s überdenken oder muss ich über

Grenzen?

Will endlich ankommen!

Aber muss ich übermenschlich sein, ein Muster für die

Menschen?

Beginne mit Fehltritten, aber finde Heilung innerlich, wenn ich die Zweifel

flippe

Finde meine Mitte, bringe Sinn in meine Risse und verbinde meine Schritte (los)

Ich schau' nicht rechts, schau' nicht links — ich geh' geradeaus

Ein Schritt rechts, einer links — ich muss geradeaus (oh ja)

Das Ziel vor Augen, doch der Weg noch weit

Mich verlaufen, dafür hab' ich keine Zeit

Ich hab' meinen Weg selbst bestimmt, ich geh' geradeaus

Ik kijk niet naar rechts, ik kijk niet naar links - ik ga rechtdoor

Een stap rechts, een links - ik moet rechtdoor gaan (oh ja)

Het doel is in zicht, maar de weg is nog lang

Ik ben verdwaald, daar heb ik geen tijd voor

Ik heb zelf mijn weg bepaald, ik ga rechtdoor

Ka-ka-kan alleen rechtdoor, geen andere opties

Voor mij betekent man zijn ook je woord houden, waar haal ik het mijne vandaan?

kracht vandaan?

Het gezin, de kinderen, de school, het werk

Het appartement, de toekomst, de muziek - de waarheid

Het label, de boeking, het beheer, de kosten van de reis

De vergoeding, man, kijk wat er over is!

's Nachts wakker liggen, moeten nadenken

Te veel taken om me af te leiden

Te veel op bestelling om te stoppen

Kan alleen met volle snelheid vooruit opstijgen om het tij te keren

Ik ging het kromme pad, dan via omwegen

Reden zien, mijn omwegen lang

Kan niet omdraaien, kan niet staan, kijk rond in het land

Gefocust, want het is een lange weg op steenachtige grond

Over bergen, door valleien leer ik door fouten

De pijn wordt de leraar

De metgezel van de vijand, het spoor onleesbaar

Het hart wordt alleen maar zwaarder

Mag niet verbitterd raken in het hart

Ik wil niet verbitterd raken in het hart

Zovelen vertellen me stomme sprookjes

Ik loop recht als stervende kaarsen

Ik kijk niet naar rechts, ik kijk niet naar links - ik ga rechtdoor

Een stap rechts, een links - ik moet rechtdoor gaan (oh ja)

Het doel is in zicht, maar de weg is nog lang

Ik ben verdwaald, daar heb ik geen tijd voor

Ik heb zelf mijn weg bepaald, ik ga rechtdoor

Ka-ka-kan alleen rechtdoor, geen andere opties

Als mijn weg vroeger gemakkelijker was, vraag ik me af wie ik dan zou zijn

De honger, de vragen, de hoop, de woede, de dromen, visioenen,

de schulden, de plannen

De uren, de dagen, de weken, de jaren, teleurstelling, beloning...

geduldige ziel

Het zoeken, de kwelling, het offer, sterven van de dorst in de regen

De vloek en de zegen, het kostbare vaderland, het gebrek aan wortels

De angsten, de crises, de hindernissen, de paden, de stappen, de stappen

De twijfels, de overtuigingen, de worstelingen, de doelen, de last, de tranen,

het zweten en bloeden

Ik wil gewoon vooruit, vertel me of ik moet heroverwegen of moet ik overdoen?

grenzen?

Zal eindelijk aankomen!

Maar moet ik bovenmenselijk zijn, een patroon daarvoor?

Mensen?

Begin met misstappen, maar vind genezing van binnen als ik twijfel

omdraaien

Vind mijn centrum, begrijp mijn scheuren en verbind mijn stappen (ga)

Ik kijk niet naar rechts, ik kijk niet naar links - ik ga rechtdoor

Een stap rechts, een links - ik moet rechtdoor gaan (oh ja)

Het doel is in zicht, maar de weg is nog lang

Ik ben verdwaald, daar heb ik geen tijd voor

Ik heb zelf mijn weg bepaald, ik ga rechtdoor