Promień - Medium

Wsłuchasz się jak kapie perkusyjny deszcz

Hat, stopa, stopa, snare, czyli EKG serc

Serc EKG czyli snare, stopa, stopa, hat

Deszcz perkusyjny kapie jak się wsłuchasz w jego rewers

Siedzę sam, czas czasami przytłacza mnie też

Klawisz zawisł a więc odetnę mu pętle

Wiecie żaden ze mnie jazzman kompletnie

Jestem głuchy na wskazówki, zegar leczy dźwiękiem

Widzę odbicie na szybie, to moja twarz

Co chowa strach, głowa oparta o blat

Nie przeklinam, wystarczy że słowa są przekleństwem

Dla nich obojętne jest, czy kochasz ich orędzie

Bezdech, chcę tlen więc łapię przestrzeń

Kręcę epopeję dźwiękiem, tu, w reżyserce

Na scenie, melorecytuję, cóż mogę robić, wiesz

Jedyne czego tak bardzo się boję, to cień…

All i need is one mic

I właśnie wtedy kiedy zamykałem zeszyt

Pod moim oknem podszedł chłopiec wydobyć melodię

Moment akordeon intonował akord d-moll

Na pewno doleciał przestrzenią na trzecie piętro

Mam nadzieję że nadziałem Cię nadzieją

Jak Bachus wiem to, daję mu błogosławieństwo z resztą

Też pofrunął orzeł z reszką, z monetą

Bez tego to nielot a srebro jest dla niego celą

Wolny ptak który dba o swoje skrzydła

Widział nas i zatrzymał się na dachu jakby słyszał

Czytał w myślach, akordeonista zszedł z trawnika

Ptak zatrzepotał raz, wzbił się ponad sidła

Cisza.

Poszybował ponad bloki

Chowam oczy bo pod powiekami to mniej boli

Szukam analogii by pozbyć się tej niepewności

A jedyne co widzę dzień w dzień to cień wolności, jak pomnik…

Te chmury są tu chyba na złość

Zasłaniają światło, smutny kontur szaro-burych zasłon

Samobójczy szafot dla posłusznych katom

Gra tą lekarstwo aby udusić to miasto

Mieszkańcom powiedz że zabrakło Ci już liter

Zdań, słów, analogii, znaków, cyfer

Mam ich katalogi w bicie

Ikoną nie jestem, lecz odtworzyłeś mnie na pulpicie

Jak lampy zgasi ktoś, to bardzo dobrze

Bo nie chcę więcej byś oblepiał tą twarz wzrokiem

Ja chce być słowem, mową, dźwiękiem, czynem

A nie billboardem, co żyje byle kiczem

Nie o tym życie, to inna jego strona

Mój obraz ma sugerować, a nie wyglądać

Droga do bogactw to wciąż pozorna droga

Ufaj promieniom słońca, a wyjdziesz z cienia, zobacz…

Je zult de druipende regen horen druppelen

Hoed, voet, voet, strik of ECG van harten

ECG-harten, d.w.z. strik, voet, voet, hoed

Trommelregen druipt als je naar het omgekeerde luistert

Ik zit alleen, soms overweldigt de tijd mij ook

De sleutel hangt, dus ik knip de lussen door

Weet je, ik ben geen complete jazzman

Ik ben doof voor richtingen, de klok geneest met geluid

Ik zie de reflectie op het glas, dit is mijn gezicht

Wat de angst verbergt, het hoofd rust op het tafelblad

Ik vloek niet, het is genoeg dat woorden een vloek zijn

Het maakt ze niet uit of je van hun boodschap houdt

Apneu, ik wil zuurstof, dus ik vang ruimte

Ik maak een epos met geluid, hier in de regisseur

Op het podium reciteer ik, wat kan ik doen, weet je?

Het enige waar ik zo bang voor ben, is de schaduw...

Alles wat ik nodig heb is één microfoon

En net toen ik het notitieboekje dichtsloeg

Een jongen naderde mijn raam om een ​​melodie uit te brengen

Het accordeonmoment zong een D mineur akkoord

Hij moet via de ruimte de derde verdieping hebben bereikt

Ik hoop dat ik hoop op je vestig

Aangezien Bacchus dit weet, geef ik hem mijn zegen met de rest

Een adelaar met staarten vloog ook, met een muntstuk

Zonder dat is hij vliegend en is zilver zijn doelwit

Een vrije vogel die voor zijn vleugels zorgt

Hij zag ons en stopte op het dak alsof hij kon horen

Hij las zijn gedachten toen de accordeonist van het gazon stapte

De vogel fladderde een keer, zweefde boven de strikken

Stilte.

Hij zweefde over de blokken

Ik verberg mijn ogen omdat het minder pijn doet onder mijn oogleden

Ik ben op zoek naar een analogie om van deze onzekerheid af te komen

En het enige wat ik dag in dag uit zie is een schaduw van vrijheid, als een monument...

Deze wolken zijn er waarschijnlijk uit wrok

Ze blokkeren het licht, de trieste contouren van de grijs-en-grijze gordijnen

Een zelfmoordsteiger voor degenen die gehoorzaam zijn aan folteraars

Hij speelt dat medicijn om deze stad te wurgen

Vertel de bewoners dat je geen brieven meer hebt

Zinnen, woorden, analogieën, tekens, cijfers

Ik heb hun catalogi op de vlucht

Ik ben geen icoon, maar je hebt me opnieuw gemaakt op het bureaublad

Als iemand de lampen uitdoet, is dat heel goed

Want ik wil niet dat je je ogen meer op dat gezicht richt

Ik wil woord, spraak, geluid, daad zijn

En niet een billboard, die leeft door een kitsch

Het leven draait er niet om, het is een andere kant ervan

Mijn schilderij is bedoeld om te suggereren, niet om te kijken

De weg naar rijkdom is nog steeds een schijnbare weg

Vertrouw op de stralen van de zon en je komt uit de schaduw, zie ...