The Space That Youre In - Maximilian Hecker

You were so light when we met

Now you’re as grave as my deathbed

And though you speak like a fiend

You just sing like an angel

I’m not longing to hold

I’m not craving to touch you

I’m just blissful to be

In the same space that you’re in

I don’t know why my grace is leaving

I don’t know what your face is meaning

Often enough I bore your aching

Hoping to learn that you were faking

I don’t know why my grace is leaving

I don’t know what your face is meaning

Often enough you bore my sorrow

Hoping to catch a tear to borrow

So I’ll be heading for your rocks

And trying to melt down the hardness of your soul, of your soul

I was so light when we met

Now I’m as grave as your deathbed

And I will never be

In the same space that you’re in

Je was zo licht toen we elkaar ontmoetten

Nu ben je zo ernstig als mijn sterfbed

En hoewel je spreekt als een duivel

Je zingt gewoon als een engel

Ik verlang niet om vast te houden

Ik heb geen zin om je aan te raken

Ik ben gewoon zalig om te zijn

In dezelfde ruimte waarin u zich bevindt

Ik weet niet waarom mijn genade weggaat

Ik weet niet wat je gezicht betekent

Vaak genoeg verdroeg ik je pijn

In de hoop te leren dat je deed alsof

Ik weet niet waarom mijn genade weggaat

Ik weet niet wat je gezicht betekent

Vaak genoeg verveel je mijn verdriet

In de hoop een traan te vangen om te lenen

Dus ik ga naar je rotsen

En proberen om de hardheid van je ziel te smelten, van je ziel

Ik was zo licht toen we elkaar ontmoetten

Nu ben ik zo ernstig als je sterfbed

En dat zal ik nooit zijn

In dezelfde ruimte waarin u zich bevindt