Blue Soldier Night - Maximilian Hecker

You lay your head into my lap

I strike your face

The taxi rushes through the night

I’m endlessly far away

Blue soldier moment

Oh sweet, grown-up woman

We’re hovering, gliding in the opposite of home

It is stickily-white, like heroin, thick, and it carries death in itself

Don’t worry, I will not try to sleep with you, I say

Staggering through your Kafkaesque dungeon

One thousand rooms

Losing myself there in your multiplicity and being blissful

Time is stretching toughly like plasticine

It is dark around me

I finally find your bed

Am I torturing you, darling?

you ask

We pass away

I’m holding your black curly head in my arms

Breathing heavily and deeply

My heart is running

Oh night, oh grown-up woman, oh heroin

Sticky-white death

I’m choking, craning my neck into the heavy night air

Oh Yoon, your hair, bristly and smoky

I’m inhaling your smell

Our bodies full of sebum

Our lungs blackened

Death is lying in wait

But heaven is where hell is

The hell of decompensation pukes emotion

Pure emotion

Only emotion

Eternal emotion

I am nothing but emotion, no human being, no son, never again son

Only art, purity

Yoon, heroine, the detour has washed me to your shore

Where are you now?

I’m lying here in your arms, in the Glaslights of your brothel

Oh, lock me up in your grown-up heart

Je legt je hoofd in mijn schoot

Ik sla je gezicht

De taxi raast door de nacht

Ik ben eindeloos ver weg

Blauwe soldaat moment

Oh lieve, volwassen vrouw

We zweven, glijden in het tegenovergestelde van thuis

Het is plakkerig wit, zoals heroïne, dik, en het draagt ​​de dood in zich

Maak je geen zorgen, ik zal niet proberen met je naar bed te gaan, zeg ik

Struinend door je Kafkaëske kerker

Duizend kamers

Mezelf daar verliezen in je veelheid en gelukzalig zijn

De tijd strekt zich uit als plasticine

Het is donker om me heen

Ik vind eindelijk je bed

Ben ik je aan het martelen, schat?

je vraagt

We gaan dood

Ik houd je zwarte krullende hoofd in mijn armen

Zwaar en diep ademen

Mijn hart loopt

Oh nacht, oh volwassen vrouw, oh heroïne

Kleverige witte dood

Ik stik, reik mijn nek in de zware nachtlucht

Oh Yoon, je haar, borstelig en rokerig

Ik inhaleer je geur

Ons lichaam vol met talg

Onze longen zijn zwart geworden

De dood ligt op de loer

Maar de hemel is waar de hel is

De hel van decompensatie kotst emotie

Pure emotie

alleen emotie

Eeuwige emotie

Ik ben niets anders dan emotie, geen mens, geen zoon, nooit meer zoon

Alleen kunst, puurheid

Yoon, heldin, de omweg heeft me naar jouw kust gewassen

Waar ben je nu?

Ik lig hier in je armen, in de Glasslights van je bordeel

Oh, sluit me op in je volwassen hart