Paranoia - Max Frost

Strangers at the door, voices down the hall

Wait, there’s more than one

Thought I was home alone

Should I use the phone, should I try to run

Whenever I’m up late, reality tends to unwind

Feel like a prisoner, a prisoner in my own mind

I keep waking up and thinking someone’s at the door

I keep one eye open to the shadows on the floor

All nights are the same, voices call my name

And I can’t ignore 'em, can’t ignore 'em

All night and day, suffering the strain

Of paranoia, paranoia

I can’t run away, when you’re wide awake

You gotta face what’s in front of ya

I was afraid, but I knew I had to stay

With what I’ve become

There’s someone creeping close, someone’s creeping close

Over my shoulder, shoulder

When I turn around, then I turn around

And they’re nowhere, nowhere

I keep waking up and thinking someone’s at the door

I keep one eye open to the shadows on the floor

All nights are the same, voices call my name

And I can’t ignore 'em, can’t ignore 'em

All night and day, suffering the strain

Of paranoia, paranoia

Ooh ooh ooh

Ooh ooh ooh

Oh

I keep waking up and thinking someone’s at the door

I keep one eye open to the shadows on the floor

All nights are the same, voices call my name

And I can’t ignore 'em, can’t ignore 'em

All night and day, suffering the strain

Of paranoia, paranoia

Vreemden aan de deur, stemmen in de gang

Wacht, er is meer dan één

Dacht dat ik alleen thuis was

Moet ik de telefoon gebruiken, moet ik proberen te rennen?

Als ik laat op ben, komt de realiteit meestal tot rust

Voel me als een gevangene, een gevangene in mijn eigen geest

Ik word steeds wakker en denk dat er iemand aan de deur staat

Ik houd één oog open voor de schaduwen op de vloer

Alle nachten zijn hetzelfde, stemmen roepen mijn naam

En ik kan ze niet negeren, kan ze niet negeren

De hele nacht en dag, lijdend onder de spanning

Van paranoia, paranoia

Ik kan niet wegrennen als je klaarwakker bent

Je moet onder ogen zien wat er voor je staat

Ik was bang, maar ik wist dat ik moest blijven

Met wat ik ben geworden

Er kruipt iemand dichtbij, iemand kruipt dichtbij

Over mijn schouder, schouder

Als ik me omdraai, draai ik me om

En ze zijn nergens, nergens

Ik word steeds wakker en denk dat er iemand aan de deur staat

Ik houd één oog open voor de schaduwen op de vloer

Alle nachten zijn hetzelfde, stemmen roepen mijn naam

En ik kan ze niet negeren, kan ze niet negeren

De hele nacht en dag, lijdend onder de spanning

Van paranoia, paranoia

Ooh ooh ooh

Ooh ooh ooh

Oh

Ik word steeds wakker en denk dat er iemand aan de deur staat

Ik houd één oog open voor de schaduwen op de vloer

Alle nachten zijn hetzelfde, stemmen roepen mijn naam

En ik kan ze niet negeren, kan ze niet negeren

De hele nacht en dag, lijdend onder de spanning

Van paranoia, paranoia