Wait Up - Matt Nathanson

I recall your kisses and they tasted just like medicine

I put all the pieces back together in my head

Seems so obvious now how fragile a thing we had

And all the leaves were on the ground that fall, the leaves

Were all around

And you fed me stories and you polished up your bruises until

They shined

It kind of made me wish that I had a bruise so fine

I’ve watched you twice rebuild your life, why don’t you wait up

For me

I stumble, why don’t you wait up for me

With your childs smile and your innocence

I’d buy you bows and ribbons, the prettiest bows and ribbons

I made you like a queen with all the gifts I’d given

You’re a debutante and all you’ve got is a head full of

Someone else’s thoughts

Ik herinner me je kussen en ze smaakten net als medicijnen

Ik heb alle stukjes weer in elkaar gezet in mijn hoofd

Het lijkt nu zo duidelijk hoe kwetsbaar iets was dat we hadden

En alle bladeren waren op de grond die vallen, de bladeren

waren overal in de buurt

En je voedde me verhalen en je poetste je blauwe plekken op tot...

ze straalden

Het deed me een beetje wensen dat ik zo'n fijne blauwe plek had

Ik heb je twee keer je leven zien herbouwen, waarom wacht je niet op

Voor mij

Ik struikel, waarom wacht je niet op me?

Met je kinderglimlach en je onschuld

Ik zou strikken en linten voor je kopen, de mooiste strikken en linten

Ik maakte je als een koningin met alle cadeaus die ik had gegeven

Je bent een debutante en alles wat je hebt is een hoofd vol

De gedachten van iemand anders