The Right to Cry - Matt Elliott

You are the prisoner

And you are the guard

You are the one who constructed the bars

And despite this protection

You still end up scarred

Cos people are people

They are who they are

I was no better or worse than the fray

Who did conspire to take you and hide you away

But I never wanted you to suffocate

Or burry you under I never once said a…

Lie in your own bed

The one that you’ve made there

Wrap yourself up in the comfort of despair

That way you need never share

You’ll never be forced to care

You can just sit there an stare

At your own beautiful hair

Because there’s little else there

When your world comes crashing down

Don’t ever think back

And don’t remeber me

And all the things we could have seen

Those days were long ago and things were different then

And when your world comes crashing down

Your looks have faded and only worry lines remain

Expression lost and drained

Your passions unfulfilled just an amply shell remains

And when, when your world comes

Crashing down don’t cry

Don’t look down

You should dry

Those once pretty eyes

Cos you have lost the right

The right to cry

Hold me like you used to do again

Hold me like you used to do my friend

Again…

I was only saying

Perhaps I went too far

I was only praying

That you would invite me to your arms

I was only saying

Perhaps it’s time for me to leave

I was only praying

That somehow you would look behind

My eyes and you would see

But you don’t

I’m haunted by the things that we left behind

And try as I might I just can’t get you out of my mind

You read all the wrong signs

Projection projection projection but they weren’t right

You’ll find given the time

That I was all of the things you were trying to find

Jij bent de gevangene

En jij bent de bewaker

Jij bent degene die de tralies heeft gebouwd

En ondanks deze bescherming

Je eindigt nog steeds met littekens

Omdat mensen mensen zijn

Ze zijn wie ze zijn

Ik was niet beter of slechter dan de strijd

Wie heeft er samengespannen om je mee te nemen en je te verbergen?

Maar ik heb nooit gewild dat je zou stikken

Of begraaf je onder Ik heb nooit een...

Lig in je eigen bed

Degene die je daar hebt gemaakt

Wikkel jezelf in het comfort van wanhoop

Zo hoef je nooit te delen

Je zult nooit worden gedwongen om te zorgen

Je kunt daar gewoon zitten staren

Bij je eigen mooie haar

Omdat er weinig anders is

Wanneer je wereld instort

Denk nooit meer terug

En herinner me niet

En alle dingen die we hadden kunnen zien

Die dagen waren lang geleden en toen was alles anders

En als je wereld instort

Je uiterlijk is vervaagd en er blijven alleen zorglijnen over

Expressie verloren en uitgelekt

Je passies onvervuld, er blijft slechts een ruime schil over

En wanneer, wanneer jouw wereld komt

Neerstorten, huil niet

Kijk niet naar beneden

Je moet drogen

Die eens mooie ogen

Omdat je het recht bent kwijtgeraakt

Het recht om te huilen

Houd me vast zoals je vroeger deed

Houd me vast zoals je vroeger deed, mijn vriend

Nog een keer…

Ik zei alleen maar:

Misschien ging ik te ver

Ik was alleen aan het bidden

Dat je me zou uitnodigen in je armen

Ik zei alleen maar:

Misschien is het tijd voor mij om te vertrekken

Ik was alleen aan het bidden

Dat je op de een of andere manier achterom zou kijken

Mijn ogen en jij zou het zien

Maar dat doe je niet

Ik word achtervolgd door de dingen die we hebben achtergelaten

En hoe ik ook probeer, ik krijg je gewoon niet uit mijn hoofd

Je leest alle verkeerde tekens

Projectie projectie projectie maar ze waren niet goed

Je zult gezien de tijd vinden

Dat ik alle dingen was die je probeerde te vinden