The Calm Before - Matt Elliott

Here comes a storm

The dust and papers dance around the room

It tells of a storm

The sky is a painted viscous swirl of troubled hues

There’s a storm

The branches rock and dance and creak and wave

We’re in for a storm

I’ve got this headache that I’ve had for days

Here comes the rain

The first few drops caress and gently dance

They light up your face

You smile in wonder looking through the eyes of a child once again

But soon the gentle drops become the deadly wolf of a gale

Our voices become lost beneath the chaos

Here comes a storm

The way the wind it starts to play and race

It whispers a storm

And here comes a storm

Just as everything was falling into place here’s a storm

There must be a storm

Don’t we need it

Just to clear it

To blow the dust away

Away, to a place where it can never be found or thought of again

Draw me the shades

The beasts that softly whisper in your ear & keep you awake

We all have ghosts and monsters dear it’s best to give them a face

And then you simply take it, burn and throw the ashes away

The creeping doubts will disappear without trace

Here comes the dawn

I can’t believe we’ve been sitting here all night talking this long

About exactly when and where it started going so wrong

Dissecting every aspect as if it was fine all along

I told you that I’d never been all that strong

Here comes a storm

And with it come the things that we will have to face in this storm

And here comes a storm

Just as everything was falling into place here’s a storm

There must be a storm

Don’t we need it

Just to clear it

To blow the ashes away

Away, to a place where they can never be found or thought of again

This patch of blue, this ray of sun

The sense of a strange uneasy calm

Perhaps that was all, perhaps we’re done

Or maybe the worst is yet to come

And all is calm and cold as death

As all of nature holds her breath

But soon enough she’ll blow

She’ll howl

She knows

And she will howl

She’ll blow us deep into the ground

To the ground

Where we can only pray that we’ll never be found

Hier komt een storm

Het stof en de papieren dansen door de kamer

Het vertelt van een storm

De lucht is een geschilderde stroperige werveling van onrustige tinten

Er is een storm

De takken schommelen en dansen en kraken en zwaaien

We gaan een storm tegemoet

Ik heb deze hoofdpijn die ik al dagen heb

Hier komt de regen

De eerste paar druppels strelen en dansen zachtjes

Ze verlichten je gezicht

Je glimlacht verwonderd terwijl je weer door de ogen van een kind kijkt

Maar al snel worden de zachte druppels de dodelijke wolf van een storm

Onze stemmen gaan verloren onder de chaos

Hier komt een storm

De manier waarop de wind begint te spelen en te racen

Het fluistert een storm

En hier komt een storm

Net zoals alles op zijn plaats viel, stormt het hier

Er moet een storm zijn

Hebben we het niet nodig?

Gewoon om het te wissen

Om het stof weg te blazen

Weg, naar een plek waar het nooit meer te vinden of te bedenken is

Teken me de tinten

De beesten die zachtjes in je oor fluisteren en je wakker houden

We hebben allemaal geesten en monsters lieverd, het is het beste om ze een gezicht te geven

En dan pak je het gewoon, verbrand je en gooi je de as weg

De sluipende twijfels zullen spoorloos verdwijnen

Hier komt de dageraad

Ik kan niet geloven dat we hier de hele nacht zo lang hebben zitten praten

Over precies wanneer en waar het zo fout begon te gaan

Elk aspect ontleden alsof het altijd al goed was

Ik zei je dat ik nog nooit zo sterk was geweest

Hier komt een storm

En daarmee komen de dingen die we het hoofd moeten bieden in deze storm

En hier komt een storm

Net zoals alles op zijn plaats viel, stormt het hier

Er moet een storm zijn

Hebben we het niet nodig?

Gewoon om het te wissen

Om de as weg te blazen

Weg, naar een plek waar ze nooit meer te vinden of te bedenken zijn

Deze blauwe plek, deze zonnestraal

Het gevoel van een vreemde ongemakkelijke rust

Misschien was dat alles, misschien zijn we klaar

Of misschien moet het ergste nog komen

En alles is zo kalm en koud als de dood

Terwijl de hele natuur haar adem inhoudt

Maar al snel zal ze ontploffen

Ze zal huilen

Zij weet het

En ze zal huilen

Ze blaast ons diep de grond in

Naar de grond

Waar we alleen kunnen bidden dat we nooit gevonden zullen worden