Decemberljus - Markus Krunegård

En cirkel av skog som sköljer fram

I skarven av plagg fryser mänskan

Skär djupt in i övergett land

Insidan ger längsta skuggan

Planterade skogar, en hotfull vägg

Vitt helljus väcker träden

Vi rusar fram i maskinkall natt

I kristall-vitt-svart

Långa blickar korta som dan i

Decemberljus

Nu vrålar tystnaden

Växer genom natten

Samvete o tid är explosivt

Det ruttnar, det jäser inuti

Det växer, det växer

Det blåser upp till en storm i ditt bröst

Helljus flödar o strålar ut

Ut i natten utan slut

Det blixtrar blott eld och el

Eld och elektricitet

Det blixtrar blott

Eld och l

Ledningarna faller ner

Långa blickar korta som dan i

Dcemberljus

Nu vrålar tystnaden

Växer genom natten

Kallt vrak från en spårad bil

Milsvitt lever bara vi

Snön faller i sakta frid

Stormen rasar inuti

I ett skal av glas och metall

Far vi fram genom övergett land

Snön faller vi rusar fram

Långa blickar korta som dan i

Decemberljus

Nu vrålar tystnaden

Växer genom natten

Resterna av drömmarna kvar som

Damm i släpljus

Snöfall i sakta frid

Stormen rasar inuti

Långa blickar korta som dan i

Decemberljus

Nu vrålar tystnaden

Växer genom natten

Een cirkel van bos afwas

In de naad van kleding bevriest de mens

Snijd diep in verlaten land

De binnenkant biedt de langste schaduw

Aangeplante bossen, een dreigende muur

Wit grootlicht wekt de bomen

We haasten ons naar voren in de koude nacht van de machine

In kristal-wit-zwart

Lang lijkt zo kort als de dag in

decemberlicht

Nu brult de stilte

Groeit door de nacht

Geweten en tijd zijn explosief

Het rot, het gist van binnen

Het groeit, het groeit

Het ontploft in een storm in je borst

Grootlicht stroomt en straalt uit

De nacht in zonder einde

Het flitst alleen vuur en elektriciteit

Vuur en elektriciteit

Het knippert gewoon

Vuur en ik

De draden vallen naar beneden

Lang lijkt zo kort als de dag in

decemberlicht

Nu brult de stilte

Groeit door de nacht

Koud wrak van een rupsauto

Milesvitt alleen wij leven

De sneeuw valt langzaam

De storm woedt binnen

In een schelp van glas en metaal

We banen ons een weg door verlaten land

De sneeuw valt terwijl we naar voren rennen

Lang lijkt zo kort als de dag in

decemberlicht

Nu brult de stilte

Groeit door de nacht

De overblijfselen van de dromen blijven als

Stof in slepend licht

Sneeuwval in langzame vrede

De storm woedt binnen

Lang lijkt zo kort als de dag in

decemberlicht

Nu brult de stilte

Groeit door de nacht