Серпантин - Markul

Помню, как быстро закрывались двери

(А ещё, помню, что..)

Их звук сильней, когда в тебя не верят

(Не пытайся петь, это не твоё)

Любой целью, по**й, что без денег

Я рос там, где любовь к сцене не диктует ценник.

Дома треки запилим, было по**й на прибыль —

Но я бы врал, если б читал про неосознанный выбор.

«Скажи, как платить по счетам?», — мне говорили родные.

Пусть нищета, я всё просчитал, мы скоро станем другими (да).

Я это знал ещё в колыбели,

Полжизни плыл на правый берег.

Теперь я тут — наверстал потери.

Другой маршрут, не кидаю зэнни —

Свой вечный блуд я мешаю с Henny.

Возможно, глуп, раз так слепо верил —

Так долго шёл, но теперь у цели!

Я весь в чёрно-белом,

Строим схемы;

чтоб не делал — сделал сам.

Перемены, постепенно — мы не верим в чудеса.

Правды нет, цель ясна — не забыть, как смерть Икса.

Отходос и снова холод.

Вечно в поисках себя.

На пути к «Большой дороге» под ногами серпантин.

Каменные блоки закрывают ориентир.

Время замедляет ход, затем мы прибавляем ритм.

Я в толпе, топлю со всеми, но я навсегда один.

У-у!

Пропали без вести,

Фортуна скалит челюсть (О-о-о! О-о-о!)

На пути большой дороги под ногами серпантин.

Мне не выйти, как итог: я на свободе взаперти.

Не мог завязать, это был принцип.

Мой вкус детства — шмаль и Winston.

Не родился сходу принцем.

Из амбиций — лишь «убиться».

Скинул вес и на**й бицепс.

Стать никем, проснувшись в 30.

Жирный пресс — всё, что мне снится.

Нужен чек, как у J Prince.

И пусть это было тогда со мной — останется навечно

Опыт тех утрат, хотя кому тут было легче.

Просто знай: я на поддержку не рассчитывал;

Не верил мотивации больше слёз своих родителей.

Боль и нищета нам надоела.

Сбился тысячу раз, но надо делать!

Спорим, ты считал меня не из бедных, словно прогулялся в моих кедах?

Как бы ни швыряло, я был предан, ведь меня спасало моё кредо.

Улыбаюсь всем, кто меня предал — пусть теперь питают моё эго!

Я весь в чёрно-белом,

Строим схемы;

чтоб не делал — сделал сам.

Перемены, постепенно - мы не верим в чудеса.

Правды нет, цель ясна - не забыть, как смерть Икса.

Отходос и снова холод.

Вечно в поисках себя.

На пути к «Большой дороге» под ногами серпантин.

Каменные блоки закрывают ориентир.

Время замедляет ход, затем мы прибавляем ритм.

Я в толпе, топлю со всеми, но я навсегда один.

У-у!

Пропали без вести,

Фортуна скалит челюсть (О-о-о! О-о-о!)

На пути большой дороги под ногами серпантин.

Мне не выйти, как итог: я на свободе взаперти.

Ik herinner me hoe snel de deuren sloten

(Ook dat herinner ik me nog..)

Hun geluid is sterker als ze niet in je geloven

(Probeer niet te zingen, het is niet voor jou)

Elk doel, f*ck geen geld

Ik ben opgegroeid waar de liefde voor het podium het prijskaartje niet dicteert.

Thuis zullen we de sporen kappen, het was ** e voor winst -

Maar ik zou liegen als ik lees over de onbewuste keuze.

"Vertel me hoe ik de rekeningen moet betalen?" Vertelden mijn familieleden me.

Laat armoede, ik heb alles uitgerekend, straks worden we anders (ja).

Ik wist het in de wieg

De helft van mijn leven zeilde naar de rechteroever.

Nu ben ik hier - het goedmaken van verliezen.

Een andere route, gooi geen zanny

Ik bemoei me met mijn eeuwige ontucht met Henny.

Misschien dom, omdat hij zo blindelings geloofde -

Zo lang gelopen, maar nu bij het doel!

Ik ben helemaal in zwart-wit

Wij bouwen schema's;

zodat hij het niet zelf deed.

Verander geleidelijk - we geloven niet in wonderen.

Er is geen waarheid, het doel is duidelijk - niet te vergeten, zoals de dood van X.

Afval en weer koud.

Altijd op zoek naar jezelf.

Op weg naar de "Big Road" onder de voeten van een serpentijn.

Stenen blokken blokkeren het oriëntatiepunt.

De tijd vertraagt, dan pakken we het ritme op.

Ik sta in de menigte, verdrink met iedereen, maar ik ben altijd alleen.

Woehoe!

Missend,

Fortuin ontbloot zijn kaak (Oh-oh-oh! Oh-oh-oh!)

Op de weg van de grote weg onder de voeten van de slang.

Ik kan er niet uit, met als resultaat: ik zit vrij opgesloten.

Kon niet binden, het was een principe.

Mijn kindersmaak is schmal en Winston.

Niet geboren ronduit prins.

Van ambities - alleen "om gedood te worden".

Ik liet het gewicht vallen en neukte mijn biceps.

Word een niemand door wakker te worden op 30.

Dikke buikspieren is alles waar ik over droom.

Een cheque nodig zoals J Prince

En laat het dan bij mij zijn - zal voor altijd blijven

De ervaring van die verliezen, hoewel het voor iemand hier gemakkelijker was.

Weet alleen: ik rekende niet op steun;

Ik geloofde de motivatie niet meer dan de tranen van mijn ouders.

We zijn moe van pijn en armoede.

Duizend keer verloren, maar je moet het doen!

Ik wed dat je dacht dat ik niet arm was, zoals wandelen in mijn sportschoenen?

Hoe gegooid ook, ik werd verraden, omdat mijn credo me redde.

Ik glimlach naar iedereen die me heeft verraden - laat ze nu mijn ego voeden!

Ik ben helemaal in zwart-wit

Wij bouwen schema's;

zodat hij het niet zelf deed.

Verander geleidelijk - we geloven niet in wonderen.

Er is geen waarheid, het doel is duidelijk - niet te vergeten, zoals de dood van X.

Afval en weer koud.

Altijd op zoek naar jezelf.

Op weg naar de "Big Road" onder de voeten van een serpentijn.

Stenen blokken blokkeren het oriëntatiepunt.

De tijd vertraagt, dan pakken we het ritme op.

Ik sta in de menigte, verdrink met iedereen, maar ik ben altijd alleen.

Woehoe!

Missend,

Fortuin ontbloot zijn kaak (Oh-oh-oh! Oh-oh-oh!)

Op de weg van de grote weg onder de voeten van de slang.

Ik kan er niet uit, met als resultaat: ik zit vrij opgesloten.