Компас - Markul

В моём кармане важен только компас (мне укажет путь) -

Он мне не даст упасть обратно в пропасть.

Ни один день мне не заменит полночь (да-да-да),

Где в одиночестве я огибаю космос.

Я не понимаю, как преобладаю над

Демонами в уме, когда я ловлю твой взгляд.

Я снова на голяках, но вижу издалека,

Как люто тянет к тебе во время отходняка.

Где моя смелость?

Мгновенно куда ты ушла?

Мир манекенов, где каждый на своих местах.

Останусь пеплом на карте.

Жалею?

Ни капли.

С улыбкой и песней в ушах покину этот мир.

Да, мы вместе летали, забыть тебя — это перебор.

В этом месте детали, найти меня — нужен телепорт.

Нашей песни не станет, если захочет так дирижёр -

А ведь вместе летали тут, е-е!

Я уже иду к тебе.

Помнишь, я видел свет?

Это горел огонь на тонущем корабле.

Я всё равно иду к тебе, но ты дальше с каждой минутой.

Запомни меня таким, если завтра вдруг не наступит.

И меня забудут все, но не ты!

Все, но не ты.

И меня забудут все, но не ты.

Все, но не ты.

И пускай меня забудут все, но не ты.

О-о!

Я уже иду к тебе.

В моём кармане важен лишь компас.

Сквозь размазанный фокус, я в бреду

Несу вслепую свой пошарпанный корпус;

И пока всё не стёрлось - я спотыкаюсь,

Пытаюсь не потерять невесомость.

Я, оу!

Всё рушится на глазах, но ты тут же

Кружишься в танце без ужаса, наугад.

Я не понимаю, как рождённый ползать

Прыгнул выше, чем те, кто умел летать?

Нам выпал шанс один из тысячи, вот бы не про*б...

Где моя смелость?

Мгновенно куда ты ушла?

Мир манекенов, где каждый на своих местах.

Останусь пеплом на карте.

Жалею?

Ни капли.

С улыбкой и песней в ушах покину этот мир.

Да, мы вместе летали, любым законам наперекор -

Но по лестнице в рай было слишком долго и нелегко.

Мы хотели сорваться, друг друга выпустив из оков;

Только, где ты летаешь теперь?

Я уже иду к тебе.

Помнишь, я видел свет?

Это горел огонь на тонущем корабле.

Я всё равно иду к тебе, но ты дальше с каждой минутой.

Запомни меня таким, если завтра вдруг не наступит.

И меня забудут все, но не ты!

Все, но не ты.

И меня забудут все, но не ты.

Все, но не ты.

И пускай меня забудут все, но не ты.

О-о!

Я уже иду к тебе.

In mijn zak is alleen een kompas belangrijk (het zal me de weg wijzen) -

Hij laat me niet terug in de afgrond vallen.

Geen dag kan middernacht voor mij vervangen (ja-ja-ja)

Waar ik alleen door de ruimte ga.

Ik begrijp niet hoe ik overkom

Demonen in mijn gedachten als ik je blik vang

Ik ben weer op de rotsen, maar ik zie van verre,

Hoe fel tot je aangetrokken tijdens de retraite.

Waar is mijn moed?

Waar ging je meteen heen?

De wereld van mannequins, waar iedereen op zijn plek zit.

Ik zal as op de kaart zijn.

sorry?

Geen druppel.

Met een glimlach en een liedje in mijn oren verlaat ik deze wereld.

Ja, we vlogen samen, jou vergeten is teveel.

In deze plaatsdetails, vind me - je hebt een teleport nodig.

Ons lied zal niet zijn, als de dirigent dat wil -

Maar samen vlogen ze hierheen, ee!

Ik ben al onderweg naar jou.

Weet je nog dat ik het licht zag?

Het was een vuur dat brandde op een zinkend schip.

Ik ga nog steeds naar je toe, maar je komt met elke minuut verder.

Onthoud me zo als morgen niet komt.

En iedereen zal mij vergeten, maar jij niet!

Iedereen behalve jij.

En iedereen zal mij vergeten, maar jij niet.

Iedereen behalve jij.

En laat iedereen mij vergeten, maar jij niet.

Oh Oh!

Ik ben al onderweg naar jou.

Het enige dat telt in mijn zak is het kompas.

Door de wazige focus, ben ik uitzinnig

Blind draag ik mijn armoedige lichaam;

En totdat alles is gewist - ik struikel,

Proberen om gewichtloosheid niet te verliezen.

ik, o!

Alles stort voor onze ogen in, maar je bent er

Draaien in een dans zonder angst, willekeurig.

Ik begrijp niet hoe geboren om te kruipen

Hoger gesprongen dan degenen die konden vliegen?

We kregen een kans één op duizend, dat zou geen pro*b zijn...

Waar is mijn moed?

Waar ging je meteen heen?

De wereld van mannequins, waar iedereen op zijn plek zit.

Ik zal as op de kaart zijn.

sorry?

Geen druppel.

Met een glimlach en een liedje in mijn oren verlaat ik deze wereld.

Ja, we vlogen samen, in strijd met alle wetten -

Maar de trappen naar de hemel waren te lang en niet gemakkelijk.

We wilden losbreken, elkaar losmaken van de boeien;

Maar waar vlieg je nu naartoe?

Ik ben al onderweg naar jou.

Weet je nog dat ik het licht zag?

Het was een vuur dat brandde op een zinkend schip.

Ik ga nog steeds naar je toe, maar je komt met elke minuut verder.

Onthoud me zo als morgen niet komt.

En iedereen zal mij vergeten, maar jij niet!

Iedereen behalve jij.

En iedereen zal mij vergeten, maar jij niet.

Iedereen behalve jij.

En laat iedereen mij vergeten, maar jij niet.

Oh Oh!

Ik ben al onderweg naar jou.