Атлантида - Markul

Ну что?

Привет, холодный мир — мой остров Атлантида.

Снег тает на весах, что подарила мне Фемида.

Дождь краполит башку — он знает, что к чему.

Я трачу кислород, который даже не верну.

Ну что?

Привет, холодный мир!

(Эй, о-о-о!)

Ну что?

Привет, холодный мир!

(Эй, о-о-о!)

Ну что?

Привет, холодный...

Будни заражают негативом.

Опять движений ноль, но ведь я не парализован.

Значит, что мы мутим некрасиво, чтобы с нами

Тёрлись те, кто позже может ранить снова.

Тёлок тоже манит доллар, эстетика кварталов.

И сколько б не крутилось — мне по жизни не хватало.

Аппетиты растут!

Эй там, покажите нас тут.

Снова небожители врут.

Яу!

Деньги не играют главную роль.

Купюры улетают, будто конфетти.

От снега нас уже давно не кроет.

Я употребляю ром — это мой антифриз.

Я ненавижу то, что мне не навредит.

И я вроде на виду, но будто взаперти.

Эти люди, я не знал их, тянут в объектив.

Но я на своей волне и нам не по пути.

Ёу!

Чёрно-белый мир в бутылке Sheridan's.

Вряд ли что-то в нём мне новых ощущений даст.

В голове зима, где-то мой последний шанс.

Но я здесь и сейчас.

Ну что?

Привет, холодный мир — мой остров Атлантида.

Снег тает на весах, что подарила мне Фемида.

Дождь краполит башку — он знает, что к чему.

Я трачу кислород, который даже не верну.

Ну что?

Привет, холодный мир!

(Эй, о-о-о!)

Ну что?

Привет, холодный мир!

(Эй, о-о-о!)

Ну что?

Привет, холодный...

We zullen?

Hallo, koude wereld, mijn eiland is Atlantis.

De sneeuw smelt op de schubben die Themis me gaf.

De regen slaat zijn hoofd - hij weet wat wat is.

Ik verspil zuurstof die ik niet eens terug krijg.

We zullen?

Hallo koude wereld!

(Hé, oh-oh-oh!)

We zullen?

Hallo koude wereld!

(Hé, oh-oh-oh!)

We zullen?

Hallo koude...

Weekdagen besmetten met negativiteit.

Nogmaals, nul bewegingen, maar ik ben niet verlamd.

Het betekent dat we lelijk aanmodderen, zodat bij ons

Wreef degenen die later weer pijn kunnen doen.

De vaarzen worden ook aangetrokken door de dollar, de esthetiek van de wijken.

En hoeveel het ook draaide, ik had niet genoeg in mijn leven.

De eetlust groeit!

Hé daar, laat het ons hier zien.

Opnieuw liegen de hemelingen.

Ja!

Geld speelt geen grote rol.

Rekeningen vliegen weg als confetti.

De sneeuw heeft ons al een hele tijd niet meer bedekt.

Ik drink rum, het is mijn antivries.

Ik haat wat me geen pijn zal doen.

En ik schijn in het volle zicht te zijn, maar alsof ik opgesloten zit.

Deze mensen, ik kende ze niet, trekken naar de lens.

Maar ik ben op mijn eigen golf en we zijn niet onderweg.

Hé!

Zwart-witte wereld in de fles van een Sheridan.

Het is onwaarschijnlijk dat iets erin me nieuwe sensaties zal geven.

De winter zit in mijn hoofd, ergens is mijn laatste kans.

Maar ik ben hier en nu.

We zullen?

Hallo, koude wereld, mijn eiland is Atlantis.

De sneeuw smelt op de schubben die Themis me gaf.

De regen slaat zijn hoofd - hij weet wat wat is.

Ik verspil zuurstof die ik niet eens terug krijg.

We zullen?

Hallo koude wereld!

(Hé, oh-oh-oh!)

We zullen?

Hallo koude wereld!

(Hé, oh-oh-oh!)

We zullen?

Hallo koude...