Swimming Through Stone - Mariee Sioux

I have heard about this

About walking into a room

And the floor being covered in snakeskins, snakeskins

I wanna crawl back into them like sleeping bags

And I need this like I need paper thin fins

How I envy the herrings

Always on their way in easy flashes

Tiny lightning glinting

Like sparks when hooves strike flint

But I feel like I am swimming through stone

So I’ll hold my brain out of the water

As I swim my remains back to her

'Cause the last thing that i need is a wet brain

During the hurricane

So I’ll rest my weary head

Between the egret’s beak

So I can hear you sing

The salmon eggs to sleep

With the songs of the wild

The wild

I thought the coast was clear

I thought the coast was clear

Now I’m wading through dead skeeters

Through the wriggling larva

And the blood suckers

But I’ve never sucked blood before this

I’ve never sucked blood before this

I’ve never sucked blood before this

And I knew better

But I walked right in again

There is that floor all scattered with owl pellets

I examine the tidy bits

Of wonder and decay all mystified

At the little skeletal glories

I wonder what went on in the rabbit’s hole

And how these tiny things cannot seem to escape

Until we are left with snakeskin

And matted fur, hair thin bones

Ik heb hierover gehoord

Over een kamer binnenlopen

En de vloer is bedekt met slangenhuiden, slangenhuiden

Ik wil er weer in kruipen als slaapzakken

En ik heb dit nodig zoals ik flinterdunne vinnen nodig heb

Wat ben ik jaloers op de haringen

Altijd onderweg in gemakkelijke flitsen

Kleine bliksem glinstert

Als vonken wanneer hoeven vuursteen raken

Maar ik heb het gevoel dat ik door steen zwem

Dus ik zal mijn hersenen uit het water houden

Terwijl ik zwem, mijn overblijfselen terug naar haar

Want het laatste dat ik nodig heb, is een nat brein

Tijdens de orkaan

Dus ik zal mijn vermoeide hoofd laten rusten

Tussen de snavel van de zilverreiger

Zodat ik je kan horen zingen

De zalmeieren om te slapen

Met de liedjes van de wildernis

Het wild

Ik dacht dat de kust veilig was

Ik dacht dat de kust veilig was

Nu waad ik door dode skeeters

Door de kronkelende larve

En de bloedzuigers

Maar ik heb hiervoor nog nooit bloed gezogen

Ik heb hier nog nooit bloed gezogen

Ik heb hier nog nooit bloed gezogen

En ik wist wel beter

Maar ik liep weer naar binnen

Er is die vloer, helemaal bezaaid met uilenkorrels

Ik onderzoek de nette stukjes

Van verwondering en verval allemaal verbijsterd

Bij de kleine skeletglorie

Ik vraag me af wat er in het konijnenhol is gebeurd

En hoe deze kleine dingen niet lijken te kunnen ontsnappen

Totdat we blijven zitten met slangenleer

En gematteerd bont, haar dunne botten