Al culo de una lombriz - Marea, Rosendo

Las baldosas que hay en nuestro descansillo

Saben lo que follamos,

Empezamos enroscando algn tornillo

Y se nos fue de las manos,

Y a patadas con las piezas nadie pudo

Deshacer este puzzle cabezn,

Como un rabo de cereza

Que las va aguantando de dos en dos,

Al culo de una lombriz nos metimos a dormir

Mientras afuera todo se derrumbaba y all

Nos fuimos tachando un abril y otro abril,

Al culo de una lombriz nos metimos a dormir,

Cuando salimos ya no quedaba nada y aqu

Seguimos tachando un abril y otro abril,

El huequillo del rellano huele a nicho

Y sabe decir te quiero,

Y aunque solo quedan bichos

An recuerda que se nos vio el plumero

Asomar por encima de las antenas

Y quemarse con las penas del sol,

Y aguantar el duermevela

Cuando hiela dentro del corazn,

Al culo de una lombriz nos metimos a dormir

Mientras afuera todo se derrumbaba y all

Nos fuimos tachando un abril y otro abril,

Al culo de una lombriz nos metimos a dormir,

Cuando salimos ya no quedaba nada y aqu

Seguimos tachando un abril y otro abril,

Las paredes del portal, mudas y ciegas

Donde ya nadie pinta,

Ni nosotros, que ya no pintamos nada

Ni corremos la tinta,

No hay quien clave con la punta de una llave

Recordando un nombre para olvidar,

Ni se besan como saben

Los que saben que no saben besar,

Al culo de una lombriz nos metimos a dormir

Mientras afuera todo se derrumbaba y all

Nos fuimos tachando un abril y otro abril,

Al culo de una lombriz nos metimos a dormir,

Cuando salimos ya no quedaba nada y aqu

Seguimos tachando un abril y otro abril.

De tegels op onze overloop

Ze weten wat we neuken

We beginnen met het indraaien van een schroef

En het liep uit de hand

En om met de stukken te schoppen kon niemand

Maak deze puzzel bobblehead ongedaan,

Als een kersenstengel

Dat is ze twee aan twee vasthouden,

Om de reet van een worm gingen we slapen

Terwijl buiten alles instortte en daar

We hebben de ene april en de andere april doorgestreept,

Tot de ezel van een worm gingen we slapen,

Toen we vertrokken was er niets meer en hier

We blijven een april en nog een april doorstrepen,

De kleine overloop ruikt naar een nis

En hij weet hoe hij moet zeggen dat ik van je hou

En hoewel er alleen nog bugs zijn

An herinnert zich dat we de stofdoek hebben gezien

Beweeg boven de antennes

En branden met het verdriet van de zon,

En verdraag de slaperigheid

Als het in het hart bevriest,

Om de reet van een worm gingen we slapen

Terwijl buiten alles instortte en daar

We hebben de ene april en de andere april doorgestreept,

Tot de ezel van een worm gingen we slapen,

Toen we vertrokken was er niets meer en hier

We blijven een april en nog een april doorstrepen,

De portaalmuren, stom en blind

Waar niemand meer schildert,

Wij ook niet, die niets meer schilderen

We gebruiken niet eens de inkt,

Er is niemand om te sleutelen met de punt van een sleutel

Een naam onthouden om te vergeten,

Ze kussen niet eens zoals ze weten

Degenen die weten dat ze niet weten hoe ze moeten kussen,

Om de reet van een worm gingen we slapen

Terwijl buiten alles instortte en daar

We hebben de ene april en de andere april doorgestreept,

Tot de ezel van een worm gingen we slapen,

Toen we vertrokken was er niets meer en hier

We blijven de ene april en de andere april doorstrepen.