World Mother's Tears (Lagrimas Da Mae Do Mundo) - Marcus Viana, Sagrado Coracao da Terra

Em teu sonho um anjo vem dizer

Que as estrelas tem sono e vão dormir

A mão rosa da aurora e a luz do sol

Parecem dizer acorda menina

Outro dia já vem

Rios de gente

Nuvens de fumaça

Que escondem a luz da manhã

Rugem os motores

Da grande cidade

E abafam a canção dos pardais

O mundo é tão grande assim

Não pode caber

Nas mãos pequenas do amor

Que carregam a cada dia

Pequeninas sementes

Nos sonhos humildes

Que a cidade grande escondeu

Na sombra dos arranha-céus

Outro dia ja foi e você vem

Traz pra casa os sonhos que teceu

Mas se o mundo girar e o céu cair

O que vai restar saber resistir

Imune aos vendavais

Volta pra casa

De novo aos meus braços

Esquece o que o mundo te faz

Vem que eu te ponho no colo

Te conto uma historia

Te faço dormir

O mundo é pequeno demais pra conter

A imensidão do amor

As lágrimas da estrela mãe

Oceano infinito

Que aos poucos abre fendas

Nos corações de pedra

Nos muros desse velho mundo

In je droom komt een engel zeggen

Dat de sterren slaperig zijn en gaan slapen

De roze hand van de dageraad en het zonlicht

Lijkt te zeggen wakker meisje

Er komt weer een dag aan

rivieren van mensen

rookwolken

Dat verbergt het ochtendlicht

de motoren brullen

Uit de grote stad

En demp het lied van de mussen

De wereld is zo groot

kan niet passen

In de kleine handen van liefde

Die ze elke dag dragen

kleine zaadjes

in nederige dromen

Dat de grote stad verborg

In de schaduw van wolkenkrabbers

Er is weer een dag voorbij en jij komt

Breng de dromen die je hebt gemaakt mee naar huis

Maar als de wereld draait en de lucht valt

Wat blijft er over om te weten hoe je weerstand kunt bieden?

Immuun voor stormen

Kom naar huis

Weer in mijn armen

Vergeet wat de wereld met je doet

Kom, ik zal je op mijn schoot leggen

Ik vertel je een verhaal

ik laat je slapen

De wereld is te klein om te bevatten

De onmetelijkheid van liefde

De tranen van de moederster

oneindige oceaan

Dat opent beetje bij beetje scheuren

In de harten van steen

Op de muren van deze oude wereld