Resistência Cultural - Marcelo D2

Essa é a história de um mulato brasileiro

Da malandragem aqui do Rio de Janeiro

Preste atenção no nosso conto e vê se não dorme no ponto

Pra história que eu vou contar primeiro

Eu busco nos mais velhos dos terreiros e tambores

E assim fico mais forte, enfrento medos e minhas dores

No mundo de dinheiro, não se tem mais valores

Nos separam por classe, cores, escravos e senhores, é

Conquistar o meu espaço

Eu olho pro futuro sem esquecer o passado

Quem se rebaixa assim mesmo, quer ser é elevado

Nos querem de humildes para sermos humilhados

A rua cobra, e como cobra

Mas ajudar, que é bom, ninguém ajuda, é foda

Tu gosta de dinheiro, né?

Carro importado

Pulseira de área VIP e uma puta do lado

Eu vou é de Ciata, velha guarda da Portela

Falo de João do Vale, de Zé Keti e Manacéia

Falo de coisas simples, falo do meu lugar

Eu falo do meu povo e da cultura popular

Vai vendo

É que eu luto e não me rendo

Caio e não me vendo

Não recuo nem em pensamento

Eu sigo um movimento que pra mim é natural

De resistência cultural

Eu luto e não me rendo

Caio e não me vendo

Não recuo nem em pensamento

Eu sigo um movimento que pra mim é natural

De resistência cultural

O bicho pega mesmo é aqui na selva de pedra

Te empurro o lixo deles, abraçou?

Já era

Te tornam militante com medo de militares

Cagam na ideologia e jogam a ética pros ares

Sou moleque sinistro, entrego meu suor

Pelo que eu tenho visto, só vai de mal a pior

A paciência é curta, a ignorância é tanta

Cê até mata um leão, mas não foge das antas

A rua cobra, e como cobra

Mas ajudar, que é bom, ninguém ajuda, é foda

Nas ruas desse mundo, eu só quero andar

Toda vez que eu dou um passo o mundo sai do lugar

Buscar na sua própria vida a matéria prima

Eu posso até cair, mas dou a volta por cima

Como a chama na lenha, eu me inflamo e consumo

O que eu toco vira luxo, deixo o carvão em fumo

E canto

Eu luto e não me rendo

Caio e não me vendo

Não recuo nem em pensamento

Eu sigo um movimento que pra mim é natural

De resistência cultural

Eu luto e não me rendo

Caio e não me vendo

Não recuo nem em pensamento

Eu sigo um movimento que pra mim é natural

De resistência cultural

Resistência cultural!

— E aí, lembra de mim?

— Ô, não lembro, não, meu parceiro

— Primo do Maytor, tá ligado não?

— O bagulho é sair pra roubar esses filha da puta, irmão.

Encher a cara deles

de tiro, mano

— Pô, desde menó que eu te falo isso, menó.

Tu é, porra, estressadão, cara.

É isso que eles quer de nós, tá ligado?

Nóis tem que quebrar eles diferente,

nóis tem que é fazer arte, fuma aí, ó.

Tá ligado?

— Já é então, vou roubar e vou dar dinheiro pra tu virar artista nessa porra

Dit is het verhaal van een Braziliaanse mulat

Van malandragem hier in Rio de januari

Let op ons verhaal en kijk of je niet op het punt slaapt

Voor het verhaal dat ik eerst zal vertellen

Ik zoek in de oudste van de terreiros en drums

En op deze manier word ik sterker, confronteer ik mijn angsten en pijnen

In de wereld van geld heb je geen waarden meer

We zijn gescheiden door klasse, kleur, slaven en meesters, het is

Verover mijn ruimte

Ik kijk naar de toekomst zonder het verleden te vergeten

Wie zich zo verlaagt, wil zijn, wordt verheven

Ze willen dat we vernederd worden om vernederd te worden

De straatslang, en als een slang

Maar helpen, dat is goed, niemand helpt, het is verdomme

Je houdt van geld, toch?

Geïmporteerde auto

VIP-gebied armband en een teef aan de zijkant

Ik kom uit Ciata, oude garde uit Portela

Ik spreek van João do Vale, Zé Keti en Manacéia

Ik praat over simpele dingen, ik praat over mijn plaats

Ik praat over mijn mensen en populaire cultuur

Blijf kijken

Het is gewoon dat ik vecht en ik geef niet op

Ik val en zie mezelf niet

Ik deins niet terug of denk niet

Ik volg een beweging die voor mij natuurlijk is

Van culturele weerstand

Ik vecht en ik geef niet op

Ik val en zie mezelf niet

Ik deins niet terug of denk niet

Ik volg een beweging die voor mij natuurlijk is

Van culturele weerstand

De bug is echt hier in de stenen jungle

Ik duw je hun afval, heb je omhelsd?

Het is voorbij

Ze maken je een militant die bang is voor het leger

Ze schijten op ideologie en gooien ethiek in de lucht

Ik ben een sinister kind, ik geef mijn zweet over

Van wat ik heb gezien, gaat het alleen maar van slecht naar erger

 Geduld is kort, onwetendheid is zo

Je doodt zelfs een leeuw, maar ren niet weg voor de tapirs

De straatslang, en als een slang

Maar helpen, dat is goed, niemand helpt, het is verdomme

Op de straten van deze wereld wil ik gewoon lopen

Elke keer als ik een stap zet, gaat de wereld mis

Zoek in je eigen leven naar grondstof

Ik kan zelfs vallen, maar ik draai me om

Als de vlam in het vuur, ontsteek ik en consumeer ik

Wat ik speel wordt luxe, ik laat de kolen in rook

En hoek

Ik vecht en ik geef niet op

Ik val en zie mezelf niet

Ik deins niet terug of denk niet

Ik volg een beweging die voor mij natuurlijk is

Van culturele weerstand

Ik vecht en ik geef niet op

Ik val en zie mezelf niet

Ik deins niet terug of denk niet

Ik volg een beweging die voor mij natuurlijk is

Van culturele weerstand

Cultureel verzet!

— Dus, herinner je me nog?

— Oh, ik weet het niet meer, nee, mijn partner

— De neef van de burgemeester, weet je dat niet?

— Het punt is om erop uit te gaan en deze klootzakken te stelen, broer.

Vul hun gezicht

schieten, broer

- Nou, sinds ik een kleine jongen was, heb ik je dat verteld, kleine jongen.

Je bent verdomme gestrest, man.

Dat is wat ze van ons willen, weet je?

We moeten ze anders breken,

we moeten kunst maken, daar roken, kijken.

Ben je aan?

— Dat is het, ik steel en ik geef je geld om artiest te worden in deze shit