Triste Novembre - Marc Antoine

Elisa se souvient d’une sombre enfance.

Elle n’a mme pas pass l’adolescence.

Elle souhaite que tout cela ne soit qu’un rve

Pour chasser l’image qu’elle a de son pre.

Elisa se souvient de toutes ces nuits

Qu’il entrait dans sa chambre sans faire un bruit.

Il lui disait qu’il serait toujours l Mais elle ne pensait pas qu’il serait sous ses draps.

Tous les soirs elle tremble, chaque fois qu’elle pense

Que c’est son pre qui viendra pour la border.

Elle est seule dans sa chambre, bien en silence

Et elle n’a personne pour la rconforter.

Tout ce qu’elle veut c’est la chance de vivre une enfance

Qui ne lui a jamais t accorde.

C’est une journe d’automne, un triste novembre

Qu’Elisa ne pourra jamais oublier.

Dix ans plus tard elle en souffre encore.

Elle porte encore les traces sur son corps.

Il lui disait que tout irait bien, il lui rpete encore le mme refrain.

Dix ans plus tard il avoue ses torts sans motions et sans aucun remords.

Mais il disait qu’il le regrettait, trop tard car le mal est dja fait!

Tous les soirs elle tremble, chaque fois qu’elle pense

Que c’est son pre qui viendra pour la border.

Elle est seule dans sa chambre, bien en silence

Et elle n’a personne pour la rconforter.

Tout ce qu’elle veut c’est la chance de vivre une enfance

Qui ne lui a jamais t accorde.

C’est une journe d’automne, un triste novembre

Qu’Elisa ne pourra jamais oublier.

Elisa reste forte, la vie elle s’accroche

Elle se dit qu’un jour son cauchemar sera termin.

Elle en parle a ses proches, de son pre elle dcroche

Elle se dit qu’un jour de lui elle sera libre.

Tous les soirs elle tremble, chaque fois qu’elle pense

Que c’est son pre qui viendra pour la border.

Elle est seule dans sa chambre, bien en silence

Et elle n’a personne pour la rconforter.

Tout ce qu’elle veut c’est la chance de vivre une enfance

Qui ne lui a jamais t accorde.

C’est une journe d’automne, un triste novembre

Qu’Elisa ne pourra jamais oublier.

Tous les soirs elle tremble, chaque fois qu’elle pense

Que c’est son pre qui viendra pour la border.

Elle est seule dans sa chambre, bien en silence

Et elle n’a personne pour la rconforter.

Tout ce qu’elle veut c’est la chance de vivre une enfance

Qui ne lui a jamais t accorde.

C’est une journe d’automne, un triste novembre

Qu’Elisa ne pourra jamais oublier.

Elisa herinnert zich een donkere jeugd.

Ze kwam niet eens voorbij de puberteit.

Ze wenste dat het allemaal maar een droom was

Om het beeld dat ze van haar vader heeft te verdrijven.

Elisa herinnert zich al die nachten

Dat hij zijn kamer binnenkwam zonder geluid te maken.

Hij zei haar dat hij er altijd zou zijn, maar ze dacht niet dat hij onder haar lakens zou liggen.

Elke nacht beeft ze, elke keer als ze denkt

Dat haar vader haar komt instoppen.

Ze is alleen in haar kamer, heel stil

En ze heeft niemand om haar te troosten.

Het enige wat ze wil is de kans op een kindertijd

Die het je nooit heeft gegeven.

Het is een herfstdag, een trieste november

Dat Elisa nooit kan vergeten.

Tien jaar later heeft ze er nog steeds last van.

Ze draagt ​​nog steeds de sporen op haar lichaam.

Hij vertelde haar dat alles goed zou komen, hij herhaalt hetzelfde refrein nog een keer.

Tien jaar later geeft hij zijn fouten toe zonder emotie en zonder spijt.

Maar hij zei dat het hem speet, te laat want het kwaad is al geschied!

Elke nacht beeft ze, elke keer als ze denkt

Dat haar vader haar komt instoppen.

Ze is alleen in haar kamer, heel stil

En ze heeft niemand om haar te troosten.

Het enige wat ze wil is de kans op een kindertijd

Die het je nooit heeft gegeven.

Het is een herfstdag, een trieste november

Dat Elisa nooit kan vergeten.

Elisa blijf sterk, het leven hangt aan haar vast

Ze zegt tegen zichzelf dat op een dag haar nachtmerrie voorbij zal zijn.

Ze praat erover met haar familie, over haar vader die ze oppikt

Ze zegt tegen zichzelf dat ze op een dag van hem vrij zal zijn.

Elke nacht beeft ze, elke keer als ze denkt

Dat haar vader haar komt instoppen.

Ze is alleen in haar kamer, heel stil

En ze heeft niemand om haar te troosten.

Het enige wat ze wil is de kans op een kindertijd

Die het je nooit heeft gegeven.

Het is een herfstdag, een trieste november

Dat Elisa nooit kan vergeten.

Elke nacht beeft ze, elke keer als ze denkt

Dat haar vader haar komt instoppen.

Ze is alleen in haar kamer, heel stil

En ze heeft niemand om haar te troosten.

Het enige wat ze wil is de kans op een kindertijd

Die het je nooit heeft gegeven.

Het is een herfstdag, een trieste november

Dat Elisa nooit kan vergeten.