El Dia de Antes - Malú

Me faltaron las ganas

Quedándome a mitad de tu camino

Dejándote pasar sin hacer nada

Recogí mis maletas

Cargadas por este mal trago

Tan llenas de aliento

Y algún que otro desencanto

Yo no debí llegar

El día de antes

Yo no debí esperar

A que estuvieras tras la puerta

Mendigándome caricias

Dibujándome una vida

De valor…

Yo no debí luchar con tanta rabia

Y no debí forzar las ganas que luego tuvimos

Porque las mias ya vividas

Se rendían al empezar tú a sentir…

Yo ya te estaba dando más de lo que tocaba vivir…

Te pedí demasiado

Yo ya en la barrera

Y tú tranquilo en la calle de atrás

Y aún así conquistamos tantas cosas juntos

Tantos despertares

Que llegaron agotados al final…

Yo no debí llegar el día de antes

Yo no debí esperar a que estuvieras tras la puerta

Mendigándome caricias

Dibujándome una vida de valor

Yo no debí luchar con tanta rabia

Y no debí forzar las ganas que luego tuvimos

Porque las mías ya vividas se rendian al empezar tú a

Sentir…

Yo ya te estaba dando más de lo que tocaba vivir…

Yo no debí llegar el día de antes

Yo no debí espera a que estuvieras tras la puerta

Mendigándome caricias

Dibujándome una vida

De valor…

Yo ya te estaba dando más de lo que tocaba vivir…

Se nos quedó en las manos

El deseo

Que hoy nace

En tí

Ik miste het verlangen

In het midden van je weg blijven

Je laten passeren zonder iets te doen

Ik heb mijn koffers opgehaald

Opgeladen door deze slechte drank

zo vol adem

En nog een andere ontgoocheling

Ik had niet moeten komen

De dag van te voren

Ik had niet moeten wachten

Voor jou om achter de deur te staan

smeekt me om liefkozingen

een leven voor me tekenen

van waarde…

Ik had niet met zo'n woede moeten vechten

En ik had het verlangen dat we later hadden niet moeten forceren

Omdat de mijne al geleefd heeft

Ze gaven het op toen je begon te voelen...

Ik gaf je al meer dan je moest leven...

Ik heb te veel van je gevraagd

Ik ben al bij de slagboom

En jij stil in de achterstraat

En toch overwinnen we zoveel dingen samen

zoveel ontwaken

Ze kwamen uitgeput aan op het einde...

Ik had de dag ervoor niet moeten komen

Ik had niet moeten wachten tot je achter de deur was

smeekt me om liefkozingen

Een leven van waarde voor me tekenen

Ik had niet met zo'n woede moeten vechten

En ik had het verlangen dat we later hadden niet moeten forceren

Omdat de mijne al geleefd heeft geef het op als je begint

Voelen…

Ik gaf je al meer dan je moest leven...

Ik had de dag ervoor niet moeten komen

Ik had niet moeten wachten tot je achter de deur was

smeekt me om liefkozingen

een leven voor me tekenen

van waarde…

Ik gaf je al meer dan je moest leven...

Het werd in onze handen gelaten

Het verlangen

wie is er vandaag geboren?

In jou