Si supieras... - Mägo De Oz

Hace tiempo que no sé de ti

Hace tiempo que no sé muy bien

Quien pintó de soledad

Las paredes de mi habitación

¿Dónde estás, cielo?

¿Dónde estás?

Pues te busco entre mi ayer

Pinto cada amanecer

Con lágrimas sobre mi piel

Duele más que tu frialdad

La pena de no saber de ti

Tengo sed de beber tu voz

Aunque este muda de amor

Si supieras las noches que robo al olvido pensando en ti

Si supieras lo roto que me has dejado el corazón

Y a pesar de que duele, te juro que trato de estar sin ti

Como el mar, tus ojos serán donde naufragar

Soledad, dime dónde están esos ojos que robé

Para en ellos navegar, pues en ellos encontré mi mar

Soledad, dime si es verdad que hay un sitio para mí

Desde que ella me dejó, mi condena tengo que cumplir

Y otra vez he vuelto a perder

Esa sonrisa al amanecer

Despertar oliendo su piel

Antes de hacer el amor

Si supieras las noches que robo al olvido pensando en ti

Si supieras lo roto que me has dejado el corazón

Y a pesar de que duele, te juro que trato de estar sin ti

Como el mar, tus ojos serán donde naufragar

La piel que hoy habita en mí

Está hecha de besos, está hecha de ti

Tu pelo me recordó

Que existen sogas de amor

Y esta carta llega a su fin

Me despido, cuídate

Aunque te olvides de mí

No te olvides de vivir

Si supieras las noches que robo al olvido pensando en ti

Si supieras lo roto que me has dejado el corazón

Y a pesar de que duele, te juro que trato de estar sin ti

Como el mar, tus ojos serán donde naufragar

Si supieras las noches que robo al olvido pensando en ti

Si supieras lo roto que me has dejado el corazón

Y a pesar de que duele, te juro que trato de estar sin ti

¿Dónde estás?

Pues mi recuerdo se ha echado a llorar

Ik heb lang niets van je gehoord

Ik weet het al lang niet meer

wie schilderde eenzaamheid?

de muren van mijn kamer

Waar ben je schat?

Waar ben je?

Nou, ik zoek je gisteren in mijn midden

Ik schilder elke zonsopgang

Met tranen op mijn huid

Het doet meer pijn dan je kou

Jammer dat ik niets van je weet

Ik heb dorst om je stem te drinken

Hoewel deze verandering van liefde

Als je de nachten kende die ik steel uit de vergetelheid als ik aan je denk

Als je wist hoe gebroken je mijn hart hebt verlaten

En ook al doet het pijn, ik zweer dat ik zonder jou probeer te zijn

Net als de zee, zullen je ogen zijn waar ze schipbreuk zullen lijden

Soledad, vertel me waar zijn die ogen die ik heb gestolen?

Om erin te navigeren, want daarin vond ik mijn zee

Soledad, vertel me of het waar is dat er een plek voor mij is

Sinds ze me verliet, moet ik mijn straf uitzitten

En weer heb ik weer verloren

Die glimlach bij het ochtendgloren

Wakker worden en je huid ruiken

voor het bedrijven van de liefde

Als je de nachten kende die ik steel uit de vergetelheid als ik aan je denk

Als je wist hoe gebroken je mijn hart hebt verlaten

En ook al doet het pijn, ik zweer dat ik zonder jou probeer te zijn

Net als de zee, zullen je ogen zijn waar ze schipbreuk zullen lijden

De huid die vandaag in mij leeft

Het is gemaakt van kussen, het is gemaakt van jou

je haar deed me denken

Dat er touwen van liefde zijn

En aan deze brief komt een einde

Tot ziens, pas op

Zelfs als je me vergeet

Vergeet niet te leven

Als je de nachten kende die ik steel uit de vergetelheid als ik aan je denk

Als je wist hoe gebroken je mijn hart hebt verlaten

En ook al doet het pijn, ik zweer dat ik zonder jou probeer te zijn

Net als de zee, zullen je ogen zijn waar ze schipbreuk zullen lijden

Als je de nachten kende die ik steel uit de vergetelheid als ik aan je denk

Als je wist hoe gebroken je mijn hart hebt verlaten

En ook al doet het pijn, ik zweer dat ik zonder jou probeer te zijn

Waar ben je?

Nou, mijn geheugen begint te huilen