Gaia - Mägo De Oz

Hay veces que no sé

Si exprimir el sol para sentir calor

Y dudo que al nacer, llegará a creer

Que hoy fuera a morir

Intento comprender

El porque de esta decisión

Si yo jamás odie

Me intento aferrar al valor

Pero no sé fingir

Solo quiero vivir

¿Dónde se vende algo de compasión?

Para saciar mi soledad

¿Dónde trafican con sueños de amor?

Pues quiero esta angustia dormir

Recuerdo el día en que mi libertad

No tenia precio ni fin

En cambio hoy daba hasta la eternidad

Por ver mañana el sol salir

Me vengare y todo el mal que me hagas

Yo te lo devolveré

El hombre nunca fue dueño de Gaia

Es justamente al revés

Oigo unos pasos, se quiebra mi voz

Sé que vienen a por mí

Y un sacerdote en nombre de dios

Pregunta: ¿quieres confesión?

Confieso que amé y creí en Dios

De los pobres, justo y moral

Confieso que en la silla

En la que he de morir

Mi alma renacerá

Toda mi vida desfila ante mí

Tantos sueños por cumplir

No tengas miedo, no llores por mí

Siempre estaré junto a ti

Oigo los rezos, intento gritar

Me cubren para no mirar

A los ojos de una cruel humanidad

La muerte se excita, es el fin

Er zijn tijden dat ik het niet weet

Als je in de zon knijpt om je warm te voelen

En ik betwijfel of hij zal gaan geloven als hij wordt geboren

dat vandaag zou sterven

ik probeer het te begrijpen

De reden voor deze beslissing

Als ik nooit haat

Ik probeer de moed vast te houden

Maar ik weet niet hoe ik moet doen alsof

Ik wil gewoon leven

Waar wordt medeleven verkocht?

om mijn eenzaamheid te lessen

Waar handelen ze in dromen van liefde?

Nou, ik wil dat deze angst slaapt

Ik herinner me de dag van mijn vrijheid

Het had geen prijs of einde

In plaats daarvan gaf ik vandaag de eeuwigheid op

Om morgen de zon te zien opkomen

Ik zal wraak nemen en al het kwaad dat je me aandoet

Ik zal het je teruggeven

Man was nooit eigenaar van Gaia

Het is precies andersom

Ik hoor voetstappen, mijn stem kraakt

Ik weet dat ze me komen halen

En een priester in de naam van god

Vraag: wil je bekentenis?

Ik beken dat ik van God hield en in God geloofde

Van de armen, rechtvaardig en moreel

Ik beken dat in de stoel

waarin ik moet sterven

mijn ziel zal herboren worden

Mijn hele leven paradeert voor mij

Zoveel dromen om te vervullen

Wees niet bang, huil niet om mij

ik zal altijd bij je zijn

Ik hoor de gebeden, ik probeer te schreeuwen

Ze bedekken me om niet te kijken

In de ogen van een wrede mensheid

De dood wordt opgewonden, het is het einde