Atlantia - Mägo De Oz

Memento Homo

Quia pulvis es,

Et in pulverem reverteris.

Si he de naufragar en mi tormenta

Déjame nadar dentro de ti

Todo lo que fui se puso en venta

Todo lo que amé, lo que aprendí

Me quiero morir en tu mirada

Me quiero dormir en el que fui

Nos atrincharemos en tu almohada

Siempre que el destino tenga a bien

Hoy la vida baja la persiana

Se venden sonrisas de ocasión

Cerrará el mercado «del mañana»

«Cese de planeta por defunción»

Llora el río, soledad

Se desangra de agua el mar

Tose el cielo truenos y luz

Estornuda un alud.

En la fe que cristo nos ha de salvar

En la fe de que él nos ama nos tenemos que agarrar

No al anticonceptivo huh?, es mejor el sida que un condón

Ser gay es una enfermedad, violar a un crío no.

Dios es amor, dios es libertad,

¡Oh, Jesús!

tú nos traes la paz

Dios es la luz, tolerancia y fe

Es tu colega un amigo de verdad.

Dios derribó la Torre de babel por no creer

Pidió a abraham sacrificar a su hijo que era de su fe

Inundó la tierra, el diluvio de dios

Mandó a su hijo a morir, y el infierno se inventó.

Dios es amor, dios es libertad,

¡Oh, Jesús!

tú nos traes la paz

Dios es la luz, tolerancia y fe

Es tu colega, un amigo de verdad

Bienaventurados los pobres

Bienaventurado el que es gay

Bienaventurado el que paga

Bienaventurado el que cree

Bienaventurado el parado

Y el que no llega a fin de mes

Bienaventurada la esposa

Bienaventurados los pobres

Bienaventurado el que es gay

Bienaventurado el que paga

Bienaventurado el que cree

Bienaventurado el parado

Y el que no llega a fin de mes

Bienaventurada la esposa

Que soporta golpes de un cerdo

Que recibe mil puñaladas

Con una sonrisa y una oración

Silba una canción la despedida

Recita poemas el adiós

Se maquilla la melancolía

Con nostalgia y polvos de dolor

[Tony Menguiano:

Más allá del sol y las estrellas

O entre las esquinas de tu amor

Puede que encontremos otra tierra

Pues la profecía empieza

El infierno se enfrió

Y el cielo se cubrió

De una telaraña gris

De nubes y dolor

Vomitaba un volcán

El bosque se quemó desangrábase una flor

Herida por el sol

Crucificarse decidió

Al ver aquel horror

Llora el río, soledad

Se desangra de agua el mar

Tose el cielo truenos y luz

Dibujando oscuridad

Quiero morir en tu mirar

Quiero morir y despertar

Y tenerte junto a mí amor

Sin ti no puedo estar

Quiero poder recuperar

Todos los sueños que vendí

Por puñados del progreso amor

Perdí mi libertad

El dorado decidió ir al monte de piedad

A vender o a empeñar todo el oro antes de huir

La Pirámide del Sol

Se untó crema solar

Para proteger su piel del fuego nuclear

El árbol de la noche triste no deja de reír

No

Grita el viento, ¿dónde estás?

A la playa que se bebió el mar

Se abrió el suelo, ataúd

Construcciones, fosa común.

Quiero morir en tu mirar

Quiero morir y despertar

Y tenerte junto a mi amor

Sin ti no puedo estar.

Quiero poder recuperar

Todos los sueños que vendí

Por puñados del progreso yo

Perdí mi libertad.

Quiero morir en tu mirar

Quiero morir y despertar

Y tenerte junto a mí, amor

Sin ti no puedo estar

Quiero poder recuperar

Todos los sueños que vendí

Por puñados del progreso yo

Perdi mi libertad.

Cierre del planeta

Almas en liquidación

Cambio de negocio

Fin de civilización

Se ha inundado el infierno

Se ha inundado el Edén

Se enquistó la primavera

Y a las flores que les den.

Ya no queda ningún recuerdo

Fotogramas del ayer

Quién encarcelará tus besos

En la celda de tu querer

Ya no quedan sueños que difícil es

Dibujar sonrisas en el corazón

Ya no queda nadie con quién naufragar

Sólo queda el ayer.

Ánimas en comunión,

Reunión del más allá

Convocados por satán,

Que no para de llorar.

Jesucristo con Jahvé, sin parar de discutir

Ya no hay nada pa’jugar, ni a quién manejar

El Amazonas se ha casado

Con la lava de un volcán

Oh

Llora el río, soledad

Se desangra de agua el mar

Tose el trueno truenos y luz

Dibujando oscuridad.

Quiero morir en tu mirar

Quiero morir y despertar

Y tenerte junto a mí, amor

Sin ti no puedo estar

Quiero poder recuperar

Todos los sueños que vendí

Por puñados del progreso yo

Perdí mi libertad

Hay veces que no sé

Si exprimir el sol

Para sentir calor.

Durante miles de años, los seres humanos

Hemos podido disfrutar, del mejor regalo

Que los dioses dieran jamás a ningún ser vivo.

La brisa, el viento, el hermano sol y la hermana luna

Campos y praderas donde ver crecer a nuestros hijos

Amaneceres bañados con el perfume que estornudan las flores en primavera

Puestas de sol decoradas por los sueños aun por concebir.

Y aunque parezca mentira… inteligencia

Pero el hombre blanco despreció aquel tesoro

Y a medida que la vida le sonreía,

El le contestaba dando patadas al destino.

Si alguien lee esta carta, no olvide que el fin de esta civilización

Se debió al egoismo, codicia e incultura de la raza humana.

Los hombres ya no somos mamíferos

El ser humano no se convirtió en depredador

La raza humana somos simplemente un virus

Matamos, crecemos, y nos multiplicamos.

Por eso nos extinguimos

Por eso las aguas se tragaron nuestra civilización

La verdadera Atlántida, éramos nosotros

Y por eso hemos escrito esta nota

Para formas de vida inteligente venideras.

Cuando los hombres escupen al suelo…

…se escupen a si mismos

aandenken homo

Quia pulvis is,

Et in pulverem reverteris.

Als ik schipbreuk moet lijden in mijn storm

laat me in je zwemmen

Alles wat ik was, werd te koop aangeboden

Alles waar ik van hield, wat ik heb geleerd

Ik wil sterven in je blik

Ik wil slapen waar ik ging

We graven in je kussen

Zolang het lot het goed heeft

Vandaag laat het leven de blinden zakken

Gebruikte glimlach te koop

Het sluit de markt "van morgen"

«Beëindiging van de planeet door de dood»

De rivier huilt, eenzaamheid

De zee bloedt van water

Hoest de lucht met donder en licht

Nies een lawine.

In het geloof dat Christus ons zal redden

In het geloof dat hij van ons houdt, moeten we vasthouden

Nee tegen anticonceptie he? AIDS is beter dan een condoom

Homo zijn is een ziekte, een kind verkrachten niet.

God is liefde, God is vrijheid,

O Jezus!

jij brengt ons vrede

God is het licht, tolerantie en geloof

Is je collega een echte vriend.

God heeft de Toren van Babel neergehaald omdat hij niet geloofde

Hij vroeg Abraham om zijn zoon te offeren die van zijn geloof was

Overstroomde de aarde, gods zondvloed

Hij stuurde zijn zoon om te sterven, en de hel werd uitgevonden.

God is liefde, God is vrijheid,

O Jezus!

jij brengt ons vrede

God is het licht, tolerantie en geloof

Het is je collega, een echte vriend

Zalig zijn de armen

Gezegend is hij die homo is

Gezegend is hij die betaalt

Gezegend is hij die gelooft

Gezegend zijn de werklozen

En degene die de eindjes niet aan elkaar knopt

Gezegend is de vrouw

Zalig zijn de armen

Gezegend is hij die homo is

Gezegend is hij die betaalt

Gezegend is hij die gelooft

Gezegend zijn de werklozen

En degene die de eindjes niet aan elkaar knopt

Gezegend is de vrouw

Dat is bestand tegen slagen van een varken

die duizend steken krijgt

Met een glimlach en een gebed

Fluit een afscheidsliedje

Zeg gedichten vaarwel

Melancholie is verzonnen

Met nostalgie en stof van pijn

[Tony Menguiano:

Voorbij de zon en de sterren

Of tussen de hoeken van je liefde

Misschien vinden we een ander land

Nou, de profetie begint

de hel werd koud

En de lucht was bedekt

Van een grijs spinnenweb

Van wolken en pijn

een vulkaan spuwde

Het bos brandde af, een bloem bloedde dood

gewond door de zon

zichzelf kruisigen besloten

Die horror zien

De rivier huilt, eenzaamheid

De zee bloedt van water

Hoest de lucht met donder en licht

duisternis trekken

Ik wil sterven in je blik

Ik wil dood en wakker worden

En heb je naast mijn liefde

Ik kan niet zonder jou

Ik wil kunnen herstellen

Alle dromen die ik heb verkocht

Voor handenvol liefdesvooruitgang

Ik verloor mijn vrijheid

De gouden besloot naar de berg van barmhartigheid te gaan

Om al het goud te verkopen of te verpanden voordat je vlucht

De piramide van de zon

zonnebrandcrème is uitgesmeerd

Om uw huid te beschermen tegen nucleair vuur

De boom van de droevige nacht stopt niet met lachen

Nee

De wind schreeuwt, waar ben je?

Naar het strand dat de zee dronk

Opende de grond, doodskist

Constructies, massagraf.

Ik wil sterven in je blik

Ik wil dood en wakker worden

En heb je met mijn liefde

Zonder jou kan ik niet zijn.

Ik wil kunnen herstellen

Alle dromen die ik heb verkocht

Door handenvol vooruitgang I

Ik verloor mijn vrijheid.

Ik wil sterven in je blik

Ik wil dood en wakker worden

En heb je naast me, liefje

Ik kan niet zonder jou

Ik wil kunnen herstellen

Alle dromen die ik heb verkocht

Door handenvol vooruitgang I

Ik verloor mijn vrijheid.

close-up van de planeet

zielen in liquidatie

verandering van bedrijf

einde van de beschaving

de hel is overstroomd

Eden is overstroomd

de lente is gevangen

En aan de bloemen die ze ze geven.

Er is geen geheugen meer over

frames van gisteren

Wie zal je kussen opsluiten?

In de cel van je liefde

Er zijn geen dromen meer, hoe moeilijk is het

Teken een glimlach in het hart

Er is niemand meer om mee te schipbreuk

Alleen gisteren blijft over.

Zielen in gemeenschap,

ontmoeting van buiten

opgeroepen door satan,

Dat houdt niet op met huilen.

Jezus Christus met Jahvé, zonder te stoppen om ruzie te maken

Er is niets meer om te spelen, noch met wie te handelen

De Amazone is getrouwd

Met de lava van een vulkaan

oh

De rivier huilt, eenzaamheid

De zee bloedt van water

Hoest de donder, donder en licht

Duisternis tekenen.

Ik wil sterven in je blik

Ik wil dood en wakker worden

En heb je naast me, liefje

Ik kan niet zonder jou

Ik wil kunnen herstellen

Alle dromen die ik heb verkocht

Door handenvol vooruitgang I

Ik verloor mijn vrijheid

Er zijn tijden dat ik het niet weet

Als je in de zon knijpt

Om warm te voelen.

Al duizenden jaren mensen

Wij hebben mogen genieten van het mooiste cadeau

Dat de goden nooit aan enig levend wezen zouden geven.

De bries, de wind, de zon broer en de maan zus

Velden en weiden waar we onze kinderen kunnen zien groeien

Dageraad badend in het parfum dat bloemen niezen in de lente

Zonsondergangen versierd met nog te bedenken dromen.

En vreemd genoeg... intelligentie

Maar de blanke verachtte die schat

En terwijl het leven naar hem glimlachte,

Hij antwoordde door het lot te schoppen.

Als iemand deze brief leest, vergeet dan niet dat het einde van deze beschaving

Het was te wijten aan het egoïsme, de hebzucht en de onwetendheid van het menselijk ras.

Mannen zijn geen zoogdieren meer

De mens is geen roofdier geworden

Het menselijk ras, we zijn gewoon een virus

We doden, we groeien en we vermenigvuldigen.

Daarom zijn we uitgestorven

Daarom hebben de wateren onze beschaving opgeslokt

Het echte Atlantis, wij waren het

En daarom hebben we deze notitie geschreven

Voor toekomstige intelligente levensvormen.

Als mannen op de grond spugen...

...ze spugen op zichzelf