Celesta - Maga

Con esos ojitos me haría un paraguas

Que no me lloviera más que tus miradas

Mientras duermas sola en tu cama rala

Que no me despierten sino tus mañanas

…y yo sin ti no soy, no hay nada

Sin ti ya no, no habrá, no hay nada sin ti

Rozaste mi día con dedos de aguja

Con hebras de hilo, con veranos muertos

Y en ese día, tus historias grises y ciegas

Me enseñaron que cada segundo es una astilla

…y yo sin ti no soy, no hay nada

Sin ti ya no, no habrá, no hay nada sin ti

Met die oogjes zou ik een paraplu maken

Dat het niet meer regende dan je eruit ziet

Terwijl je alleen slaapt in je dunne bed

Dat ze mij niet wakker maken maar jouw ochtenden

…en ik ben niet zonder jou, er is niets

Zonder jou niet meer, is er geen, is er niets zonder jou

Je hebt mijn dag aangeraakt met naaldvingers

Met strengen draad, met dode zomers

En op die dag, je grijze en blinde verhalen

Ze leerden me dat elke seconde een splinter is

…en ik ben niet zonder jou, er is niets

Zonder jou niet meer, is er geen, is er niets zonder jou