Tecza - Maanam

W morzu wyobraźni pływają zapachy

Kłębią się zjawy chcą by je ocalić

W piwnicach pamięć snuje się po kątach

Lata dziecinne tęsknota co pali

To jest ostatnie znaczenie języka

Gwiazda przeznaczenia jeszcze nie odkryta

Rzeczywistość co lubi sama sobie przeczyć

Piwnica wszechświata to pamięć wszechrzeczy

Szczęście to słowo co spadło z księżyca

Nie zna przyczyny i nie dba o skutki

Jest między nami lecz tylko przez chwilę

Ma naturę wiatru i jak wiatr umyka

To historia grzechu to dziecko trójkąta

Słońca deszczu i gwałtownej burzy

Historia zmyślona z którą nam do twarzy

Nieuchwytna i piękna jak tęcza

W jej ruchach tęczowa pogoda

W oczach krzyczą pawie

Idzie ulicą i burzy

Zastygłą wodę w stawie

Geuren drijven in de zee van verbeelding

Geesten zwermen, willen gered worden

In de kelders dwaalt de herinnering om de hoeken

Kinderachtige jaren van verlangen naar wat brandt

Dit is de laatste betekenis van taal

Destiny-ster nog niet ontdekt

Realiteit die zichzelf graag tegenspreekt

De kelder van het universum is de herinnering aan alle dingen

Geluk is het woord dat van de maan viel

Hij kent de oorzaak niet en geeft niet om de gevolgen

Hij is tussen ons, maar slechts voor even

Het heeft de aard van de wind en vliegt weg als de wind

Dit verhaal van zonde is een kind van de driehoek

Zonnen van regen en een hevige storm

Een verzonnen verhaal dat bij ons past

Ongrijpbaar en mooi als een regenboog

Regenboogweer in haar bewegingen

Pauwen schreeuwen in de ogen

Hij gaat door de straat en stormt

Bevroren water in de vijver