Przystan - Maanam

Moja głowa jest dymem owiana

W sercu wciąż ogień się pali

Moja głowa i serce uparte

Przez ciemne myśli mnie prowadzi

Nie nie ucieknę od siebie

Od łez i czarnej rozpaczy

Bo przecież nie nie ma takich

Oczu co nigdy nie płaczą

Kocham nie kocham dwa słowa

Dwa proste słowa nic więcej

Szukam powrotu szukam przystani

W zakamarkach dalekiej pamięci

Chcę wierna być lecz tylko sobie

Znam dobrze słowo pożegnanie

To droga ognia droga dymu

Bo dym cię nigdy nie okłamie

Mijn hoofd is gehuld in rook

Het vuur brandt nog steeds in het hart

Mijn hoofd en koppig hart

Hij leidt me door donkere gedachten

Ik zal niet weglopen van mezelf

Van tranen en zwarte wanhoop

Omdat die er niet zijn

Ogen die nooit huilen

Ik hou niet van twee woorden

Twee simpele woorden, meer niet

Ik ben op zoek naar een terugkeer, ik ben op zoek naar een jachthaven

In de krochten van verre herinnering

Ik wil trouw zijn, maar alleen aan mezelf

Ik ken het woord vaarwel goed

Het is een pad van vuur, een pad van rook

Omdat rook nooit tegen je zal liegen