Хулиганка - Любовь Успенская

Когда был СССР могуч и молод, когда огонь знамен стремился в высь.

Отец мой был как серп, а мама молот, была мне наковальней эта жизнь.

Я стала очень взрослой слишком рано, страдая от слепых, душевных ран,

На век я полюбила хулигана, не зная, что он хули-хулиган.

Припев:

Я, как скатерть самобранка погуляла и лечу,

Я девчонка хулиганка и другой быть не хочу.

Я, как скатерть самобранка погуляла и лечу,

Я девчонка хулиганка и другой быть не хочу.

Проигрыш.

Вернись домой — мамаша мне шептала, орал отец, ведь девка без ума,

А я своим кормильцам отвечала, мой дом родимый — женская тюрьма.

Блатные песенки я хрипло пела и жизнь была хмельною, как дурман.

Балдела и ходила с ним на дело, была смела, как хули-хулиган.

Припев:

Я, как скатерть самобранка погуляла и лечу,

Я девчонка хулиганка и другой быть не хочу.

Я, как скатерть самобранка погуляла и лечу,

Я девчонка хулиганка и другой быть не хочу.

Проигрыш.

Отняла хулигана жизнь воровка, его забрали самым синим днем,

Лишь на руке моей татуировка теперь напоминает мне о нем.

Внучатам я компот варю фруктовый и чаем с ними чокаюсь стакан,

По вечерам рассказываю сказки о принце по прозванью — хулиган.

Припев:

Я, как скатерть самобранка погуляла и лечу,

Я девчонка хулиганка и другой быть не хочу.

Я, как скатерть самобранка погуляла и лечу,

Я девчонка хулиганка и другой быть не хочу.

Проигрыш.

Я, как скатерть самобранка погуляла и лечу,

Я девчонка хулиганка и другой быть не хочу.

Я, как скатерть самобранка погуляла и лечу,

Я девчонка хулиганка и другой быть не хочу.

Toen de USSR machtig en jong was, toen het vuur van de spandoeken naar de hoogten streed.

Mijn vader was als een sikkel, en mijn moeder was een hamer, dit leven was een aambeeld voor mij.

Ik werd te snel volwassen, leed aan blinde, mentale wonden,

Een eeuw lang werd ik verliefd op een pestkop, niet wetende dat hij een pestkop-hooligan was.

Refrein:

Ik, als een tafelkleed, maakte een wandeling en vloog,

Ik ben een hooligan-meisje en ik wil niet anders zijn.

Ik, als een tafelkleed, maakte een wandeling en vloog,

Ik ben een hooligan-meisje en ik wil niet anders zijn.

Verliezen.

Kom terug naar huis - mijn moeder fluisterde tegen me, mijn vader schreeuwde, omdat het meisje gek is,

En ik antwoordde mijn kostwinners, mijn dierbare huis is een vrouwengevangenis.

Ik zong dievenliederen hees en het leven was bedwelmd als dope.

Baldela en ging met hem aan het werk, ze was brutaal, als een bullebak-hooligan.

Refrein:

Ik, als een tafelkleed, maakte een wandeling en vloog,

Ik ben een hooligan-meisje en ik wil niet anders zijn.

Ik, als een tafelkleed, maakte een wandeling en vloog,

Ik ben een hooligan-meisje en ik wil niet anders zijn.

Verliezen.

Een dief nam het leven van een pestkop, hij werd weggenomen op de blauwste dag,

Alleen op mijn arm doet de tatoeage me nu aan hem denken.

Ik kook fruitcompote voor mijn kleinkinderen en rinkelglazen met thee,

's Avonds vertel ik verhalen over een prins die een pestkop wordt genoemd.

Refrein:

Ik, als een tafelkleed, maakte een wandeling en vloog,

Ik ben een hooligan-meisje en ik wil niet anders zijn.

Ik, als een tafelkleed, maakte een wandeling en vloog,

Ik ben een hooligan-meisje en ik wil niet anders zijn.

Verliezen.

Ik, als een tafelkleed, maakte een wandeling en vloog,

Ik ben een hooligan-meisje en ik wil niet anders zijn.

Ik, als een tafelkleed, maakte een wandeling en vloog,

Ik ben een hooligan-meisje en ik wil niet anders zijn.