Банкет - Любовь Успенская

Дамы в колье, кавалеры во фраках,

Свечи горят и начищен паркет.

Те же духи и помада, и лаки,

Те же слова, что и в прошлый банкет.

Ах, музыканты, нельзя ли потише,

С вами дождусь я конца своего,

Я ничего абсолютно не слышу,

Вижу лишь только его одного.

На другом конце стола, тот, с которым я жила,

Тот, с которым провела лучшие года.

На другом конце стола, тот, кого с ума свела,

Но потом мосты сожгла навсегда.

Я принимаю твой взгляд запоздалый,

Вижу - дрожит с сигаретой рука.

Сколько же лет по тебе я страдала

Сколько ждала писем издалека.

На другом конце стола, тот, с которым я жила,

Тот, с которым провела лучшие года.

На другом конце стола, тот, кого с ума свела,

Но потом мосты сожгла навсегда.

После отчаянных дней расставанья

Вновь перепутались наши пути.

Но уж нет силы, и, впрочем, желанья

Встать и на встречу друг другу пойти.

На другом конце стола, тот, с которым я жила,

Тот, с которым провела лучшие года.

На другом конце стола, тот, кого с ума свела,

Но потом мосты сожгла навсегда.

На другом конце стола, тот, с которым я жила,

Тот, с которым провела лучшие года.

На другом конце стола, тот, кого с ума свела,

Но потом мосты сожгла навсегда.

Но потом мосты сожгла навсегда,

Но потом мосты сожгла и ушла.

Dames in halskettingen, heren in rokkostuums,

Kaarsen branden en het parket is gepolijst.

Dezelfde parfum en lippenstift en vernissen,

Dezelfde woorden als bij het laatste banket.

Ach, muzikanten, kan het niet stiller zijn,

Met jou zal ik wachten op mijn einde,

ik hoor helemaal niets

Ik zie hem alleen alleen.

Aan de andere kant van de tafel, degene met wie ik woonde

Degene met wie ik de beste jaren heb doorgebracht.

Aan de andere kant van de tafel, degene die me gek maakte

Maar toen brandden de bruggen voor altijd.

Ik accepteer je late blik

Ik zie het - trillend van een sigarettenhand.

Hoeveel jaar heb ik voor je geleden?

Hoe lang wacht je al op brieven van ver.

Aan de andere kant van de tafel, degene met wie ik woonde

Degene met wie ik de beste jaren heb doorgebracht.

Aan de andere kant van de tafel, degene die me gek maakte

Maar toen brandden de bruggen voor altijd.

Na wanhopige dagen van afscheid

Onze paden liepen weer door elkaar.

Maar er is geen kracht, en trouwens, verlangen

Sta op en ontmoet elkaar.

Aan de andere kant van de tafel, degene met wie ik woonde

Degene met wie ik de beste jaren heb doorgebracht.

Aan de andere kant van de tafel, degene die me gek maakte

Maar toen brandden de bruggen voor altijd.

Aan de andere kant van de tafel, degene met wie ik woonde

Degene met wie ik de beste jaren heb doorgebracht.

Aan de andere kant van de tafel, degene die me gek maakte

Maar toen brandden de bruggen voor altijd.

Maar toen brandden de bruggen voor altijd

Maar toen verbrandde ze de bruggen en vertrok.