Убежало лето - Любовь Шепилова

Ветер собирает в ливни капли грусти,

На ветвях качая гроздья красных бусин,

Значит снова осень, топчет к нам дорожку,

Чтоб незванной гостьей, постучать в окошко!

Убежало лето по стерне колючей,

С песней недопетой и с мечтой о лучшем!

Солнце загрустило, холодают ночи,

Нам всего, что было, не хватает очень.

Убежало, не прощаясь,

За далекий горизонт,

Пролетело, словно сон,

Растворилась в птичьих стаях!

Мы немного поскучаем,

Вспомнив лето, а потом…

Торопливо

Календарь перелистаем!

Бабочкой листочек сел на подоконник,

Может что-то хочет нам с тобой напомнить…

Полыхнуло лето, солнцем в листьях рыжих,

Что нам дождь и ветер, сядь ко мне поближе!

Убежало лето по стерне колючей,

С песней недопетой и с мечтой о лучшем!

Солнце загрустило, холодают ночи,

Нам всего что было, не хватает очень.

De wind verzamelt druppels van verdriet in buien,

Op de takken, trillende clusters van rode kralen,

Het betekent weer herfst, het pad naar ons vertrappen,

Zodat een ongenode gast op het raam klopt!

De zomer vluchtte langs de stekelige stoppels,

Met een onvoltooid nummer en met een droom van het beste!

De zon is verdrietig, de nachten worden kouder,

We missen alles wat we hadden.

Weggelopen zonder gedag te zeggen

Voorbij de verre horizon

Vloog als een droom

Opgelost in zwermen vogels!

We vervelen ons een beetje

Denkend aan de zomer, en dan...

Haastig

Laten we de kalender omdraaien!

Een vlinderblad zat op de vensterbank,

Misschien wil hij ons ergens aan herinneren...

De zomer brandde, de zon in de rode bladeren,

Wat hebben we regen en wind nodig, ga dichter bij mij zitten!

De zomer vluchtte langs de stekelige stoppels,

Met een onvoltooid nummer en met een droom van het beste!

De zon is verdrietig, de nachten worden kouder,

We missen alles wat we hadden.