Не смотри на часы - Любэ

Из вагона я выйду на станции дальней,

Не спеша закурю на пустом перроне.

Здравствуй, город далекий, провинциальный,

Здравствуй, детство забытое, золотое.

Машинист, понимая, рукою помашет,

Он такой же, как я, навсегда бродяга.

Побреду на заре среди спелых пашен

И на скошенном сене в лугах прилягу.

Припев:

Не смотри на часы, наше время еще не вышло.

А в саду расцветают вишни, утром влажные от росы.

Отпусти все слова, без обиды и сожалений,

Гладью вышитые олени, нарисованная Москва.

Ла, ла, ла-ла-ла-лай, ла, ла, ла-ла-ла-лай,

Ла, ла, ла-ла-ла-лай, ла, ла, ла.

Ла, ла, ла-ла-ла-лай, ла, ла, ла-ла-ла-лай,

Ла, ла, ла-ла-ла-лай, ла, ла, ла.

А в окрестных домах зажигаются окна,

Сладкий дым на рассвете окутал крыши,

Поднимается солнце все выше и выше,

И одежда моя от росы промокла.

Будет вечер сегодня с друзьями длинный.

Мать-старушка расчешет седые прядки.

Я вернулся к тебе, городок старинный,

Я вернулся домой — значит, все в порядке.

Припев:

Не смотри на часы, наше время еще не вышло.

А в саду расцветают вишни, утром влажные от росы.

Отпусти все слова, без обиды и сожалений,

Гладью вышитые олени, нарисованная Москва.

Ла, ла, ла-ла-ла-лай, ла, ла, ла-ла-ла-лай,

Ла, ла, ла-ла-ла-лай, ла, ла, ла.

Ла, ла, ла-ла-ла-лай, ла, ла, ла-ла-ла-лай,

Ла, ла, ла-ла-ла-лай, ла, ла, ла.

Ik stap uit de auto bij het verre station,

Ik zal me niet haasten om te roken op een leeg perron.

Hallo, verre, provinciestad,

Hallo, jeugd vergeten, gouden.

De bestuurder, begripvol, zal met zijn hand zwaaien,

Hij is net als ik, voor altijd een zwerver.

Ik zal bij het ochtendgloren dwalen tussen rijpe akkers

En ik zal gaan liggen op het gemaaid hooi in de weilanden.

Refrein:

Kijk niet op de klok, onze tijd is nog niet om.

En kersen bloeien in de tuin, nat van de dauw in de ochtend.

Laat alle woorden los, zonder wrok en spijt,

Satijnsteek geborduurd hert, Moskou geschilderd.

La, la, la-la-la-lay, la, la, la-la-la-lay,

La, la, la-la-la-lay, la, la, la.

La, la, la-la-la-lay, la, la, la-la-la-lay,

La, la, la-la-la-lay, la, la, la.

En ramen zijn verlicht in de naburige huizen,

Zoete rook bij het ochtendgloren omhulde de daken,

De zon komt steeds hoger op

En mijn kleren werden nat van de dauw.

Het wordt een lange avond met vrienden.

De oude moeder kamt haar grijze lokken.

Ik kwam terug naar jou, oude stad,

Ik keerde terug naar huis, wat betekent dat alles in orde is.

Refrein:

Kijk niet op de klok, onze tijd is nog niet om.

En kersen bloeien in de tuin, nat van de dauw in de ochtend.

Laat alle woorden los, zonder wrok en spijt,

Satijnsteek geborduurd hert, Moskou geschilderd.

La, la, la-la-la-lay, la, la, la-la-la-lay,

La, la, la-la-la-lay, la, la, la.

La, la, la-la-la-lay, la, la, la-la-la-lay,

La, la, la-la-la-lay, la, la, la.