Дорога - Любэ

Звенели колеса, летели вагоны, гармошечка пела: вперед!

Шутили студенты, скучали погоны, дремал разночинный народ.

Я думал о многом, я думал о разном, смоля папироской во мгле.

Я ехал в вагоне по самой прекрасной, по самой прекрасной земле.

Я ехал в вагоне по самой прекрасной, по самой прекрасной земле.

Да-да-да... Дорога, дорога, ты знаешь так много о жизни моей непростой.

Дорога, дорога, осталось немного я скоро приеду домой.

Дорога, дорога, ты знаешь так много о жизни такой непростой.

Дорога, дорога, осталось немного, Мы скоро вернемся домой!

Домой.

Домой!

Домой.

Забытые богом российские версты.

Люблю я дороги печаль.

Я помню равнины, леса и погосты - святая, великая даль.

И поезд домчится, осталось немножко, девчонок целуйте взасос!

Недаром в вагоне играет гармошка и вьется дымок папирос.

Недаром в вагоне играет гармошка и вьется дымок папирос.

Да-да-да... Дорога, дорога, ты знаешь так много о жизни моей непростой.

Дорога, дорога, осталось немного я скоро приеду домой.

Дорога, дорога, ты знаешь так много о жизни такой непростой.

Дорога, дорога, осталось немного,

Мы скоро вернемся домой!

Да-да-да... Дорога, дорога, ты знаешь так много о жизни моей непростой.

Дорога, дорога, осталось немного я скоро приеду домой.

Дорога, дорога, ты знаешь так много о жизни такой непростой.

Дорога, дорога, осталось немного,

Мы скоро вернемся домой!

Домой!

Домой.

Домой!

Домой.

Домой!

Домой.

Домой!

Домой.

Домой!

Домой.

Домой!

Домой.

Домой!

Домой.

Домой!

Домой.

Да-да-да... Дорога, дорога, ты знаешь так много о жизни моей непростой.

Дорога, дорога, осталось немного я скоро приеду домой.

Дорога, дорога, ты знаешь так много о жизни такой непростой.

Дорога, дорога, осталось немного,

Мы скоро вернемся домой!

Домой!

Домой.

Домой!

Домой.

Домой!

Домой.

Домой!

Домой.

Домой!

Домой.

Домой!

Домой.

Домой!

Домой.

Домой!

Домой.

De wielen rinkelden, de wagens vlogen, de accordeon zong: vooruit!

De studenten maakten grapjes, schouderbanden ontbraken, de diverse mensen waren aan het dommelen.

Ik dacht aan veel dingen, ik dacht aan verschillende dingen, een sigaret rokend in het donker.

Ik reed in een wagen door het mooiste, mooiste land.

Ik reed in een wagen door het mooiste, mooiste land.

Ja, ja, ja ... Weg, weg, je weet zoveel over mijn moeilijke leven.

Weg, weg, er is niet veel meer over, ik kom snel naar huis.

Weg, weg, je weet zoveel over het leven zo moeilijk.

Weg, weg, er is niet veel meer over, we gaan snel naar huis!

Thuis.

Thuis!

Thuis.

Godvergeten Russische verst.

Ik hou van de weg verdriet.

Ik herinner me vlakten, bossen en kerkhoven - een heilige, grote afstand.

En de trein zal haasten, er is nog een klein beetje over, kus de meisjes hartstochtelijk!

Niet voor niets speelt een accordeon in de koets en sigarettenrookkrullen.

Niet voor niets speelt een accordeon in de koets en sigarettenrookkrullen.

Ja, ja, ja ... Weg, weg, je weet zoveel over mijn moeilijke leven.

Weg, weg, er is niet veel meer over, ik kom snel naar huis.

Weg, weg, je weet zoveel over het leven zo moeilijk.

Weg, weg, er is weinig meer over

We zijn snel weer thuis!

Ja, ja, ja ... Weg, weg, je weet zoveel over mijn moeilijke leven.

Weg, weg, er is niet veel meer over, ik kom snel naar huis.

Weg, weg, je weet zoveel over het leven zo moeilijk.

Weg, weg, er is weinig meer over

We zijn snel weer thuis!

Thuis!

Thuis.

Thuis!

Thuis.

Thuis!

Thuis.

Thuis!

Thuis.

Thuis!

Thuis.

Thuis!

Thuis.

Thuis!

Thuis.

Thuis!

Thuis.

Ja, ja, ja ... Weg, weg, je weet zoveel over mijn moeilijke leven.

Weg, weg, er is niet veel meer over, ik kom snel naar huis.

Weg, weg, je weet zoveel over het leven zo moeilijk.

Weg, weg, er is weinig meer over

We zijn snel weer thuis!

Thuis!

Thuis.

Thuis!

Thuis.

Thuis!

Thuis.

Thuis!

Thuis.

Thuis!

Thuis.

Thuis!

Thuis.

Thuis!

Thuis.

Thuis!

Thuis.