Белый лебедь - Любэ

Эх, по над лесом, да лебеди летят,

Но не охотнички здесь с ружьями стоят.

И в горле ком, и кровь не греет изнутри.

И кто-то на ухо шепнёт: «Смотри, смотри».

Эх, по над лесом, да лебеди летят,

Когда летите вы, я трижды виноват,

Что ж не сумели вы чуточек стороной?

Ах, если б вы могли забрать меня с собой.

Белый лебедь, ты на небе, а я на земле.

Это письма из далёка прилетели ко мне,

Это снег идёт из мохнатой тьмы,

Я не знал, что так далёко до весны.

Белый лебедь, ты на небе, а я на земле.

Это письма из далёка прилетели ко мне,

Это снег идёт из мохнатой тьмы,

Я не знал, что так далёко до весны.

Послушай, было как-то в юности со мной,

Подрался в небе лебедёнок молодой,

Силен был ястреб, ну, а ты, глупыш, тогда,

За пазухой укрылся у меня.

Мой лебеденок, ты меня прости

За то, что я тебя не отпустил.

И все же точно, что молва идёт:

«Кто нежно гладит, тот того убьёт».

Белый лебедь, ты на небе, а я на земле.

Это письма из далёка прилетели ко мне,

Это снег идёт из мохнатой тьмы,

Я не знал, что так далёко до весны.

Тепло живое под твоим крылом

До боли точно мне напомнит дом.

Напомнит… Грустно-серые глаза,

Но то запретная черта, туда нельзя!

И в горле ком, и кровь не греет изнутри,

И кто-то на ухо шепнёт: «Смотри, смотри».

Что ж не сумели вы немного стороной,

Не пролетайте, твари, больше надо мной!

Белый лебедь, ты на небе, а я на земле.

Это письма из далёка прилетели ко мне,

Это снег идёт из мохнатой тьмы,

Я не знал, что так далёко до весны.

320 кбит/сек

Eh, over het bos, laat de zwanen vliegen,

Maar jagers staan ​​hier niet met geweren.

Er zit een brok in de keel en het bloed wordt niet van binnenuit warm.

En iemand zal in je oor fluisteren: "Kijk, kijk."

Eh, over het bos, laat de zwanen vliegen,

Als je vliegt, ben ik drie keer schuldig,

Waarom lukte het je niet een beetje aan de zijkant?

Ah, als je me mee zou kunnen nemen.

Witte zwaan, jij bent in de lucht, en ik ben op de grond.

Deze brieven vlogen van verre naar mij toe,

Het is sneeuw uit de harige duisternis,

Ik wist niet dat het zo ver was tot de lente.

Witte zwaan, jij bent in de lucht, en ik ben op de grond.

Deze brieven vlogen van verre naar mij toe,

Het is sneeuw uit de harige duisternis,

Ik wist niet dat het zo ver was tot de lente.

Luister, het was op de een of andere manier in mijn jeugd met mij,

Een jonge zwaan vocht in de lucht,

De havik was sterk, nou, en jij, dwaas, dan,

Hij verstopte zich achter mijn boezem.

Mijn zwaan, vergeef me

Om je niet te laten gaan.

En toch is het zeker dat het gerucht gaat:

"Hij die zachtjes aait, zal hem doden."

Witte zwaan, jij bent in de lucht, en ik ben op de grond.

Deze brieven vlogen van verre naar mij toe,

Het is sneeuw uit de harige duisternis,

Ik wist niet dat het zo ver was tot de lente.

Warmte leeft onder je vleugels

Pijnlijk, het zal me zeker aan een huis doen denken.

Herinner me ... Droevige grijze ogen,

Maar dat is een verboden lijn, daar mag je niet heen!

En in de keel zit een brok, en het bloed wordt niet van binnenuit warm,

En iemand zal in je oor fluisteren: "Kijk, kijk."

Nou, het lukte je niet een beetje aan de zijkant,

Vlieg niet over, wezens, over mij heen!

Witte zwaan, jij bent in de lucht, en ik ben op de grond.

Deze brieven vlogen van verre naar mij toe,

Het is sneeuw uit de harige duisternis,

Ik wist niet dat het zo ver was tot de lente.

320 kbps