Church - Lyle Lovett

Well I went to church last Sunday

So I could sing and pray

But somthing quite unusual

It happened on that day

Now church, it started right on time

Just like it does without a doubt

And everything was all just fine

Except when it came time to let us out

The preacher he kept preaching

He told us I have one more thing to say

Children before you think of leaving

You’d better think about the Judgement Day

Now everyone got nervous

Because everyone was hungry too

And everyone was wondering

What was the next thing he would do

And the preacher he kept preaching

He said now I’ll remind you if I may

You all better pay attention

Or I might decide to preach all day

And now everyone was getting so hungry

And the old ones started feeling ill

And the weak ones started passing out

And the young ones they could not sit still

And the preacher’s voice rose higher

So I snuck up to the balcony

And I crept into the choir

And I begged them brothers, sisters, help me please

I said when I give you a signal

I said when I raise up my hands

Won’t you please join with me together

And praise the Lord I have a plan

And the preacher he kept preaching

Long is the struggle, hard the fight

And I prayed, Father please forgive me

And then I stood up and with all my might

I sang

«To the Lord let praises be

It’s time for dinner now let’s go eat

We’ve got some beans and some good cornbread

And I listened to what the preacher said

Now it’s to the Lord let praises be

It’s time for dinner now let’s go eat»

Yes and I did give a signal

Yes and I raised up my hands

And then joined with me the choir

Yes every woman, child, and man

They sang

«To the Lord let praises be

It’s time for dinner now let’s go eat

We’ve got some beans and some good cornbread

And I’ve listened to what the preacher said

Now it’s to the Lord let praises be

It’s time for dinner now let’s go eat»

And the preacher he stopped preaching

And a hush the church did fill

And then a great white dove from up above

Landed on the window sill

And the dove flew down beside him

And a fork appeared right in his hand

And with everybody watching

The preacher ate that bird right there and then

And now everyone got really nervous

And the preacher he did start to glow

And as we watched on in disbelief

These were the words he spoke

He said now Mama’s in the kitchen

And she’s been there all day

I know she’s cooking something good

So let’s bow our heads and pray

And he sang

«To the Lord let praises be

It’s time for dinner now let’s go eat

We’ve got some beans and some good cornbread

Now listen to what the preacher said

He said to the Lord let praises be

It’s time for dinner now let’s go eat»

And the moral of this story

Children it is plain but true

God knows if a preacher preaches long enough

Even he’ll get hungry too

And he’ll sing

«To the Lord let praises be

It’s time for dinner now let’s go eat

We’ve got some beans and some good cornbread

Now listen to what the preacher said

He said to the Lord let praises be

It’s time for dinner now let’s go eat

We’ve got some beans and some good cornbread

Now listen to what the preacher said

He said to the Lord let praises be

It’s time for dinner now let’s go eat

We’ve got some beans and some good cornbread

Now listen to what the preacher said

He said to the Lord let praises be

It’s time for dinner now let’s go eat

We’ve got some beans and some good cornbread

Now listen to what the preacher said

He said to the Lord let praises be

It’s time for dinner now let’s go eat

We’ve got some beans and some good cornbread

Now listen to what the preacher said"

Nou, ik ben afgelopen zondag naar de kerk geweest

Zodat ik kon zingen en bidden

Maar iets heel ongewoons

Het gebeurde op die dag

Nu kerk, het begon precies op tijd

Net zoals het zonder twijfel doet

En alles was prima in orde

Behalve toen het tijd was om ons eruit te laten

De prediker die hij bleef prediken

Hij vertelde ons dat ik nog één ding te zeggen heb

Kinderen voordat je eraan denkt om te vertrekken

Je kunt maar beter aan de Dag des Oordeels denken

Nu werd iedereen zenuwachtig

Omdat iedereen ook honger had

En iedereen vroeg zich af

Wat was het volgende dat hij zou doen?

En de prediker die hij bleef prediken

Hij zei nu dat ik je eraan zal herinneren als ik mag

Jullie kunnen allemaal maar beter opletten

Of ik zou kunnen besluiten om de hele dag te prediken

En nu kreeg iedereen zo'n honger

En de oude begonnen zich ziek te voelen

En de zwakken begonnen flauw te vallen

En de kleintjes konden niet stil zitten

En de stem van de prediker steeg hoger

Dus sloop ik naar het balkon

En ik kroop in het koor

En ik smeekte ze broeders, zusters, help me alsjeblieft

Ik zei wanneer ik je een signaal geef

Ik zei wanneer ik mijn handen ophef

Wil je alsjeblieft samen met me meedoen

En prijs de Heer, ik heb een plan

En de prediker die hij bleef prediken

De strijd is lang, de strijd zwaar

En ik bad, Vader, vergeef me alstublieft

En toen stond ik op en met al mijn kracht

Ik zong

"Laat de Heer lofprijzen"

Het is tijd voor het avondeten, laten we gaan eten

We hebben wat bonen en wat goede maisbrood

En ik luisterde naar wat de predikant zei

Nu is het aan de Heer, laat lofprijzingen zijn

Het is tijd voor het avondeten, laten we gaan eten»

Ja en ik heb een signaal gegeven

Ja en ik stak mijn handen op

En sloot zich toen bij mij aan bij het koor

Ja, elke vrouw, kind en man

Ze zongen

"Laat de Heer lofprijzen"

Het is tijd voor het avondeten, laten we gaan eten

We hebben wat bonen en wat goede maisbrood

En ik heb geluisterd naar wat de predikant zei

Nu is het aan de Heer, laat lofprijzingen zijn

Het is tijd voor het avondeten, laten we gaan eten»

En de prediker stopte met prediken

En een stilte die de kerk vervulde

En dan een grote witte duif van boven

Landde op de vensterbank

En de duif vloog naast hem neer

En er verscheen een vork in zijn hand

En terwijl iedereen kijkt

De predikant at die vogel daar en toen op

En nu werd iedereen echt zenuwachtig

En de prediker die hij begon te gloeien

En terwijl we vol ongeloof toekeken

Dit waren de woorden die hij sprak

Hij zei dat mama nu in de keuken is

En ze is er de hele dag geweest

Ik weet dat ze iets lekkers kookt

Dus laten we onze hoofden buigen en bidden

En hij zong

"Laat de Heer lofprijzen"

Het is tijd voor het avondeten, laten we gaan eten

We hebben wat bonen en wat goede maisbrood

Luister nu naar wat de prediker zei

Hij zei tegen de Heer, laat lofprijzingen zijn:

Het is tijd voor het avondeten, laten we gaan eten»

En de moraal van dit verhaal

Kinderen, het is duidelijk maar waar

God weet of een prediker lang genoeg predikt

Zelfs hij zal honger krijgen

En hij zal zingen

"Laat de Heer lofprijzen"

Het is tijd voor het avondeten, laten we gaan eten

We hebben wat bonen en wat goede maisbrood

Luister nu naar wat de prediker zei

Hij zei tegen de Heer, laat lofprijzingen zijn:

Het is tijd voor het avondeten, laten we gaan eten

We hebben wat bonen en wat goede maisbrood

Luister nu naar wat de prediker zei

Hij zei tegen de Heer, laat lofprijzingen zijn:

Het is tijd voor het avondeten, laten we gaan eten

We hebben wat bonen en wat goede maisbrood

Luister nu naar wat de prediker zei

Hij zei tegen de Heer, laat lofprijzingen zijn:

Het is tijd voor het avondeten, laten we gaan eten

We hebben wat bonen en wat goede maisbrood

Luister nu naar wat de prediker zei

Hij zei tegen de Heer, laat lofprijzingen zijn:

Het is tijd voor het avondeten, laten we gaan eten

We hebben wat bonen en wat goede maisbrood

Luister nu naar wat de predikant zei'