Baltimore - Lyle Lovett

I know I’ve seen this place before

Lord can’t you hear me screaming

As a young man long ago

When I was twenty-one

And I know I’ve seen this house before

With people all around it

With my baby cousin on the floor

And Mama in the kitchen

And a woman lies upon the bed

I think she must be dying

And I recall the words she said

As she began to cry

She begged son please don’t go to Baltimore

And leave me where I’m lying

For you will son but I no more

Walk among the living

And if you go to Baltimore

Then I’ll see you in heaven

And as you breathe I’ll breathe no more

And I will surely die

Well you know I went to Baltimore

So confident and wise

And as I breathed she breathed no more

And she did surely die

And now as I lie upon my bed

I pray I must be dreaming

With faces all around my head

And strangers at my door

And a woman’s voice calls out to me

Bring unto you your children

And let them see these things you see

And hear the words you say

Beg them to go to Baltimore

And leave you where you’re lying

Just like you did one time before

When you were twenty-one

And if they go to Baltimore

Then I’ll see you in heaven

And as they breathe you’ll breathe no more

And you will surely die

And I know I’ve seen this place before

Lord can’t you hear me screaming

And if I should awaken Lord

Then answer me my plea

What makes the sun set in the west

And birds fly in the sky

And what makes a woman beat her breast

When her children start to cry

And what makes those little ones grow old

To find eternity

And what takes the wise

And leaves behind

A foolish one like me

Ik weet dat ik deze plek eerder heb gezien

Heer kun je me niet horen schreeuwen?

Als jonge man lang geleden

Toen ik eenentwintig was

En ik weet dat ik dit huis eerder heb gezien

Met mensen eromheen

Met mijn nichtje op de grond

En mama in de keuken

En een vrouw ligt op het bed

Ik denk dat ze moet sterven

En ik herinner me de woorden die ze zei

Toen ze begon te huilen

Ze smeekte zoon, ga alsjeblieft niet naar Baltimore

En laat me waar ik lig

Want jij zal zoon, maar ik niet meer

Loop tussen de levenden

En als je naar Baltimore gaat?

Dan zie ik je in de hemel

En terwijl jij ademt, adem ik niet meer

En ik zal zeker sterven

Nou, je weet dat ik naar Baltimore ging

Zo zelfverzekerd en wijs

En terwijl ik ademde, ademde ze niet meer

En ze stierf zeker

En nu ik op mijn bed lig

Ik bid dat ik moet dromen

Met gezichten rondom mijn hoofd

En vreemden aan mijn deur

En een vrouwenstem roept naar mij

Breng uw kinderen tot u

En laat ze deze dingen zien die jij ziet

En hoor de woorden die je zegt

Smeek ze om naar Baltimore te gaan

En laat je waar je ligt

Net zoals je een keer eerder deed

Toen je eenentwintig was

En als ze naar Baltimore gaan?

Dan zie ik je in de hemel

En terwijl ze ademen, adem je niet meer

En je gaat zeker dood

En ik weet dat ik deze plek eerder heb gezien

Heer kun je me niet horen schreeuwen?

En als ik Heer zou wekken?

Beantwoord dan mijn pleidooi

Waardoor gaat de zon onder in het westen?

En vogels vliegen in de lucht

En waarom slaat een vrouw op haar borst?

Wanneer haar kinderen beginnen te huilen

En wat maakt die kleintjes oud?

De eeuwigheid vinden

En wat neemt de wijze?

En laat achter

Een dwaze zoals ik