An Acceptable Level Of Ecstasy - Lyle Lovett

The two-step it drug like a ball and chain

While the band was playing something like Moon River or Somewhere Over The

Rainbow

And I was chasing the black man with the champagne

And I was chasing the black girl with the Oysters Rockefeller

And it was a highbrow occassion

For no special reason

And nobody knew

Nobody knew

That the flowers were furnished by the funeral parlor

And the whole thing was paid for by the funeral director

Who poisoned the saxophone section

And if you ain’t the big daddy

You ain’t nobody

If you ain’t the big daddy

You ain’t nobody

Red and yellow, black and tan

But white that’s the color of the big boss man

It was a twenty-piece orchestra at the Warwick Hotel

With some fat man from the opera who tried to sing Misty

And it was black men and black boys in white ties and tails

And mascara and rouge and fake fingernails

If you ain’t the big daddy

You ain’t nobody

If you ain’t the big daddy

You ain’t nobody

Red and yellow, black and tan

But white that’s the color of the big boss man

They had them everywhere man

They had one on every foot and every hand

And they was all saying yes sir

And right away ma’am

And they was picking up plates

And they was pouring wine

And they was checking umbrellas

And making shoes shine

And they was handing out towels in the washroom

For a quarter

And it was an acceptable level of ecstasy

As far as everyone could see

But nobody knew

That the flowers were furnished by the funeral parlor

And the whole thing was paid for by the funeral director

Who poisoned the saxophone section

And if you ain’t the big daddy

You ain’t nobody

If you ain’t the big daddy

You ain’t nobody

Red and yellow, black and tan

But white that’s the color of the big boss man

De two-step it-drug als een bal en ketting

Terwijl de band iets speelde als Moon River of Somewhere Over The

Regenboog

En ik zat achter de zwarte man met de champagne aan

En ik zat achter het zwarte meisje aan met de Oysters Rockefeller

En het was een elitaire gelegenheid

Zonder speciale reden

En niemand wist het

Niemand wist het

Dat de bloemen werden geleverd door de begrafenisondernemer

En de hele zaak werd betaald door de begrafenisondernemer

Wie heeft de saxofoonsectie vergiftigd?

En als je niet de grote papa bent

Je bent niemand

Als je niet de grote papa bent

Je bent niemand

Rood en geel, zwart en bruin

Maar wit, dat is de kleur van de grote baas

Het was een twintigkoppig orkest in het Warwick Hotel

Met een dikke man uit de opera die Misty probeerde te zingen

En het waren zwarte mannen en zwarte jongens in witte stropdassen en staarten

En mascara en rouge en nepnagels

Als je niet de grote papa bent

Je bent niemand

Als je niet de grote papa bent

Je bent niemand

Rood en geel, zwart en bruin

Maar wit, dat is de kleur van de grote baas

Ze hadden ze overal man

Ze hadden er een aan elke voet en elke hand

En ze zeiden allemaal ja meneer

En meteen mevrouw

En ze waren borden aan het ophalen

En ze schonken wijn in

En ze waren paraplu's aan het controleren

En schoenen laten glanzen

En ze waren handdoeken aan het uitdelen in de wasruimte

Voor een kwartaal

En het was een acceptabel niveau van extase

Voor zover iedereen kon zien

Maar niemand wist het

Dat de bloemen werden geleverd door de begrafenisondernemer

En de hele zaak werd betaald door de begrafenisondernemer

Wie heeft de saxofoonsectie vergiftigd?

En als je niet de grote papa bent

Je bent niemand

Als je niet de grote papa bent

Je bent niemand

Rood en geel, zwart en bruin

Maar wit, dat is de kleur van de grote baas