Любови капец - Ляпис Трубецкой

Вы говорили: «Не морщься, дружочек!»

И целовали в губы меня.

Я посвящал Вам поэзии строчки

И рисовал на мольберте коня!

Вы улыбалися всеми зубами,

Аж слёзы текли на юбку велюр!

Я Вас смешил про армян анекдотом

И наводил на руках маникюр!

Най най нанарай нана!

Года пролетели, любови капец!

Най най нанарай нана!

Седые власа прикрывает чепец!

Вы танцевали мазурку с капралом

Я ревновал Вас, зыря в монокль.

Я подарил бигуди Вам с кораллом,

Вы мне за это — армейский бинокль!

Листик за листиком с веточки падал…

В разрезе бездонном вздымалася грудь…

Чувство интимное в вечность упало…

Теперь всё равно!

Теперь — ну и пусть!

Най най нанарай нана!

Года пролетели, любови капец!

Най най нанарай нана!

Седые власа прикрывает чепец!

Най най нанарай нана!

Седые власа прикрывает чепец!

Най най нанарай нана!

Года пролетели, любови капец!

Най най нанарай нана!

Седые власа прикрывает чепец!

Je zei: "Niet huiveren, mijn vriend!"

En ze kusten me op de lippen.

Ik heb regels aan jou poëzie opgedragen

En hij schilderde een paard op een ezel!

Je lachte met al je tanden,

De tranen stroomden al over de velours rok!

Ik maakte je aan het lachen over de Armeniërs met een grap

En ik deed een manicure op mijn handen!

Nai Nai Nanaray Nana!

Jaren zijn voorbij gevlogen, love kapets!

Nai Nai Nanaray Nana!

Grijs haar bedekt de pet!

Je danste een mazurka met een korporaal

Ik was jaloers op je, kijkend door een monocle.

Ik gaf je krulspelden met koraal,

Geef me hiervoor een legerverrekijker!

Blad na blad viel van de twijg...

In de bodemloze snit hees de borst ...

Een intiem gevoel is tot in de eeuwigheid vervallen...

Nu maakt het niet uit!

Nu - het zij zo!

Nai Nai Nanaray Nana!

Jaren zijn voorbij gevlogen, love kapets!

Nai Nai Nanaray Nana!

Grijs haar bedekt de pet!

Nai Nai Nanaray Nana!

Grijs haar bedekt de pet!

Nai Nai Nanaray Nana!

Jaren zijn voorbij gevlogen, love kapets!

Nai Nai Nanaray Nana!

Grijs haar bedekt de pet!